1566. Kuwejt

od: Huda

Kuwejt (lub Al-Kuwait – الكويت) to największe miasto Kuwejtu leżące nad Zatoką Kuwejcką, stolica państwa. Miasto powstało na miejscu portugalskiej fortecy z XVI wieku, w 1710 r. założyli je imigranci z Półwyspu Arabskiego. Na początku lat 60. była to niewielka osada przedzielona ulicą. Jednak wkrótce przekształciła się w nowoczesne miasto. Najokazalsze budowle to Wieże Kuwejckie (Kuwait Towers) oraz pałac Seif, będący siedzibą emira.

Nazwa Kuwejt jest zdrobnieniem od arabskiego słowa kut (ﻛﻮت), oznaczającego "forteca". "Kut" oznacza też "przybrzeżną osadę", wówczas "Kuwait" oznacza bądź zdrobnienie ("mała osada nadmorska"), bądź – rzadziej – zgrubienie tego słowa.

Mój nowy kraj w kolekcji! Od dawna próbowałam zdobyć coś z Kuwejtu, ale nigdy mi się nie udało. Jakiś czas temu podjęłam kolejną próbę, wymieniliśmy się adresami, ale potem rozmowa się urwała więc uznałam, że wymiana znów nie doszła do skutku. Jakież było moje zdziwienie kiedy w swojej skrzynce znalazłam dwie pocztówki z Kuwejtu! Takie niespodzianki to ja lubię :)

Europejskie Centrum Solidarności

W związku z pogarszającą się coraz bardziej pogodą oraz w ramach lepszego poznania Trójmiasta i jego atrakcji, od jakiegoś czasu razem z Szymonem staramy się w wolnych chwilach zwiedzać trójmiejskie muzea. W ubiegłym tygodniu nasz wybór padł na Europejskie Centrum Solidarności, które jest jednym z najmłodszych tego typu miejsc w okolicy - zostało otwarte 31 sierpnia 2014 roku. Najważniejszym celem ECS jest upowszechnianie dziedzictwa „Solidarności”, historii jej powstania, rewolucji, którą wywołała i wpływu jaki miała na obalenie komunizmu. To także obraz ruchów opozycyjnych, które doprowadziły do przemian demokratycznych w całej Europie Środkowo-Wschodniej.

Pasażerkowe podróże

CZECHY

Paryż Wschodu czyli z wizytą w Pradze

FRANCJA
Colmar - perła Alzacji
Miluza - przemysłowe miasto muzeów

GRUZJA
Tbilisi - Perła Kaukazu [1/2]
Tbilisi - Perła Kaukazu [2/2]
Gori - w cieniu Stalina
Batumi, ech Batumi [1/3]
Batumi, ech Batumi [2/3]
Batumi, ech Batumi [3/3]
Gaumardżos czyli przy gruzińskim stole

LITWA
Kowno - atrakcje Starego Miasta
Kowno - nie tylko Stare Miasto

NIEMCY
Jarmark bożonarodzeniowy w Dortmundzie


POLSKA
Europejskie Centrum Solidarności
Migawki z Tatr
Dzień otwarty Stena Line

SZWAJCARIA
Bazylea funkcjonuje inaczej

SZWECJA

Karlskrona w jeden dzień

kraje, które dotychczas odwiedziłam

Kolejne kraje i miejsca będą pojawiały się wraz z publikacją relacji z danego miejsca na blogu.

1565. Kanada

Canadian Rockies (fr. Rocheuses canadiennes) to pasmo w Górach Skalistych, jedna z siedmiu głównych części tego łańcucha. Pasmo to leży w całości w Kanadzie i zajmuje powierzchnię około 93,5 tys. km². Jest to najwyższa z leżących w Kanadzie części Gór Skalistych.

Najwyższym szczytem Canadian Rockies jest Mount Robson, który jest najwyższym szczytem Gór Skalistych na terenie Kanady.

W porównaniu z amerykańską częścią Gór Skalistych kanadyjska część różni się od południowej zarówno pod względem wyglądu jak i budowy. Kanadyjska część zbudowana jest w większości ze skał osadowych takich jak wapień lub łupek ilasty. W budowie amerykańskiej części przeważają skały metamorficzne np. gnejs oraz skały magmowe jak np. granit. Kanadyjskie Góry Skaliste powstały w wyniku sfałdowania skał z Kolumbii Brytyjskiej, które przesuwały się w kierunku północno-wschodnim na równiny Alberty. Amerykańskie Góry Skaliste to wynik prawie pionowego wypiętrzenia skał. Kanadyjskie szczyty są niższe niż amerykańskie, ale za to bardziej strome.

Uwielbiam miejsca, w których góry łączą się z wodą - jeziorem, morzem, rzeką. Stanowią dla mnie obraz, widok, którego nie trzeba wówczas już niczym dopełniać. Tak powinien wyglądać raj. Z chęcią usiadłabym tutaj na brzegu i zanurzyła się w swoich myślach. Póki co jednak zostaje mi siedzenia na krześle przy biurku i udawanie, że myślę - o pracy :)

1564. Włochy

od: Martina

Toskania (wł. Toscana) to kraina historyczna i region administracyjny w środkowych Włoszech.

Toskania graniczy na północy z Ligurią i Emilią-Romanią, na wschodzie z Umbrią i Marche, na południu z Lacjum, a od zachodu sięga do wybrzeży Morza Tyrreńskiego. Obejmuje zachodnie zbocza Apeninów, Kotlinę Toskańską oraz Pogórze Toskańskie, przecięte licznymi dolinami rzek. Większość regionu to teren wyżynny (67%) i górski (25%), niziny zajmują jedynie 8% powierzchni. Do regionu należą także wyspy archipelagu toskańskiego, m.in.: Elba, Montecristo, Capraia, Gorgona, Pianosa, Giglio. 

Region jest jednym z najważniejszych centrów turystyki na świecie. Regionalna kuchnia i wina cieszą się dużą popularnością, szeroko rozwinięta agroturystyka dysponuje bogatą bazą noclegową. Zabytki i światowej sławy muzea przyciągają zwiedzających z całego świata. Łagodny klimat zezwala na dość długi sezon turystyczny, który trwa od Wielkanocy do października.

Za oknem buro i ponuro, poprawiam sobie zatem nastrój słonecznymi i pogodnymi pocztówkami, widokami, krajobrazami i planuję już swoje przyszłoroczne letnie wojaże. I zajadam się czekoladą... A wy jak sobie radzicie w takie ponure dni?

1563. Rosja

od: Lidiya

Władywostok (ros. Владивосток) to miasto w Rosji, stolica Kraju Nadmorskiego. Położony w południowej części półwyspu Murawiowa-Amurskiego, przy Zatoce Piotra Wielkiego, pośród wzgórz.

Władywostok jest nazywany rosyjskim San Francisco, dzięki swojemu malowniczemu położeniu nad zatoką Złoty Róg. Miasto przyciąga turystów głównie dlatego, że jest najdalej położonym miastem na trasie kolei transsyberyjskiej, odległym o siedem dni jazdy pociągiem od Moskwy. Władywostok to też miasto kontrastów - z jednej strony najważniejszy rosyjski port wojenny i handlowy, a z drugiej strony rozlatujące się bary sprzedające jedzenie gotowane przez chińskich imigrantów. 

Przystań Władywostok otworzona została 2 lipca 1860 roku Szybki rozwój rybołówstwa sprawił że już w 1880 port uzyskał prawa miejskie a niespełna osiem lat później został stolicą obwodu. W 1891 roku do Władywostoku przybył car Mikołaj II, który ogłosił budowę linii kolejowej łączącej Moskwę z ważnym portem na Oceanie Spokojnym. Budowa linii trwała kilkanaście lat, pierwszy pociąg z Moskwy przyjechał w 1903 roku. Co ciekawe, w tych czasach większość mieszkańców rosyjskiego portu stanowili imigranci z Chin i Korei. 

Niemal od końca drugiej wojny światowej aż do 1991 roku Władywostok był miastem zamkniętym dla cudzoziemców, ze względu na stacjonowanie floty wojennej radzieckiej armii.

A czy wam Władywostok z czymś się kojarzy? Dla mnie jest on takim "mitycznym" miastem na końcu świata, które chciałabym kiedyś odwiedzić. Dotrzeć tam koleją transsyberyjską, wysiąść z niego i stanąć na brzegu obmywanym przez wody Oceanu Spokojnego. Kiedyś mi się uda, jestem tego pewna :)

1562. Polska

od: Marcin

Suwalszczyzna (łac. Sudovia, lit. Suvalkija) to kraina historyczna powstała w XV wieku w wyniku najazdów i wojen zakonu krzyżackiego i Polski przeciwko Jaćwieży, które doprowadziły do kompletnej eksterminacji bądź asymilacji Jaćwingów.

Pomimo że współczesna polska Suwalszczyzna w całości objęta jest granicami administracyjnymi województwa podlaskiego, to nie jest częścią historycznego Podlasia (z wyjątkiem południowo-zachodniej części pow. augustowskiego, która do 1795 znajdowała się w przedrozbiorowym woj. podlaskim). Suwalszczyzna bywa też błędnie zaliczana do Mazur. Mazury jednak od średniowiecza do 1945 leżały w Prusach i Suwalszczyzna nie miała z nimi ani związków politycznych, ani etnicznych. Również pod względem geograficznym Suwalszczyzna nie należy do Pojezierza Mazurskiego, lecz w większości do Pojezierza Litewskiego. W skład Pojezierza Litewskiego na terenie Polski wchodzi też Puszcza Romincka, w związku z czym bywa łączona z Suwalszczyzną. Jednak, podobnie jak całe Mazury, region ten przed 1945 należał do Prus i nie miał związków z polską Suwalszczyzną.

Głównym miastem polskiej Suwalszczyzny są Suwałki (jednocześnie największe miasto całej Suwalszczyzny i największe miasto we współczesnej Polsce na ziemiach, które w okresie od 1569 do 1795 r. w ramach Rzeczypospolitej Obojga Narodów wchodziły w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego), litewskiej – Mariampol, a białoruskiej miejscowość Sopoćkinie (zamieszkane w blisko 100% przez Polaków).

Pocztówkę otrzymałam w ramach tagu krajobrazowego na forum postcrossingowym i jest to moja pierwsza kartka z tej serii. Mam jednak nadzieję, że nie ostatnia, bo jest bardzo estetyczna, klimatyczna i w moim stylu. Aż chciałoby się pójść tą drogą a potem dalej, gdzie nogi poniosą.

Paryż Wschodu czyli z wizytą w Pradze

Praga była moim marzeniem od dawna, wynikało to nie tylko z uwielbienia do czeskiego piwa, języka i kinematografii, ale również z licznych opowieści i relacji osób mniej lub bardziej znajomych, które to miasto już odwiedziły. Zawsze jednak coś stawało na przeszkodzie, aby wyjechać do tego tak nieodległego miasta (szczególnie nieodległego gdy mieszkałam w Katowicach). Okazja nadarzyła się dopiero jesienią ubiegłego roku podczas tzw. długiego weekendu listopadowego. Głównym celem wyjazdu była Szklarska Poręba i zdobywanie Szrenicy, ale w wyniku kompromisu udało mi się również namówić Szymona na szybki wypad do naszych południowych sąsiadów.

1561. Sint Maarten

od: Dee

Sint Maarten to terytorium zależne Holandii (de iure autonomiczny kraj wchodzący w skład Królestwa Niderlandów) położone w Małych Antylach, zajmujące południową część wyspy o tej samej nazwie.

Powierzchnia Sint Maarten wynosi 34 km², a zamieszkuje ją ok. 35 000 osób. Językiem urzędowym jest holenderski (niderlandzki), lecz powszechnie używany jest język angielski. Stolicą jest miasto Philipsburg liczące ok. 1300 mieszkańców.

Sint Maarten zajmuje południową część wyspy Sint Martin, która cechuje się górzystym krajobrazem. Tereny obejmujące wyspę wznoszą się jedynie na 300-400 m n.p.m. a krajobraz w niektórych miejscach jest wybitnie nizinny. Na terytorium Sint Maarten jak i całej wyspy panuje równikowy klimat. Roślinność jest w znacznym stopniu wyniszczona, gdzie znaczne tereny zajmuje zabudowa miejska i tereny rolnicze. Rosną niewielkie fragmenty lasów tropikalnych. Wyspę otaczają rafy koralowe. Co roku region nawiedzają cyklony tropikalne.

Przez wyspę przebiega granica lądowa z francuskim terytorium Saint-Martin.

Kartkę udało mi się zdobyć poprzez facebookową wymianę, tym samym kolejne terytorium zniknęło z mojej listy brakujących miejsc. I tylko szkoda, że zamiast znaczka dostałam stempel.

Zrobiło się zimno więc letnie i wakacyjne pocztówki z tropikalnych miejsc są idealne na ten okres, przez chwilę można zapomnieć o dzisiejszych pierwszych minusowych temperaturach. Dziś wyciągnęłam już rękawiczki, czapka to też pewnie tylko kwestia czasu... Czy u was też było tak zimno?

1560. Polska

od: Marcin

Kościół Świętej Anny i Świętego Szczepana to jeden z zabytków miasta Barczewa, w województwie warmińsko-mazurskim.

Jest to świątynia gotycka z XIV wieku, przebudowana po pożarach w XVI i XVII wieku oraz w końcu XVIII wieku, rozbudowana w 1894 roku o neogotyckie prezbiterium. Podczas II wojny światowej budowla ucierpiała, prace remontowe zostały zakończone dopiero w 1962 roku.

Murowany budynek został wzniesiony z cegły, od strony zachodniej dobudowana jest wysoka wieża - posiada siedem kondygnacji, które są oddzielone od siebie tynkowanymi fryzami. Wieża jest zwieńczona barokowym hełmem z latarnią i chorągiewką, na której jest umieszczona data „1800” oraz ozdobiona blendami z różnymi typami łuków. Zachodni szczyt budowli jest zwieńczony późnobarokową wieżyczką z chorągiewką, na której znajduje się data „1798”. Halowe wnętrze kościoła o pięciu przęsłach, posiada trzy nawy, których sklepienia są podtrzymywane przez cztery pary ośmiokątnych filarów. Od miejskiej zabudowy kościół oddziela mur z trzema bramami.

Kartka otrzymana w ramach tagu wodnego na postcrossingowym forum. Ostatnio otrzymałam tyle kartek, że nie mam pojęcia kiedy uda mi się je wszystkie opublikować na blogu. A na swoją kolej czeka jeszcze relacja z Pragi, relacja z Gruzji jest w trakcie pisania... A czy wy też miewacie takie zaległości w publikowaniu?

1559. Słowenia

od: Marcin

Koper (wł. Capodistria) to miasto portowe w Słowenii nad Adriatykiem.

Osadnictwo w tym miejscu datuje się od starożytności. Osada znana była pod grecką nazwą Aegida, a w czasach rzymskich – jako Capris, bądź Caprea ("Kozia Wyspa"). Od nazwy łacińskiej pochodzi dzisiejsza słoweńska nazwa miasta.

Handel między Koprem i Wenecją jest udokumentowany od 932 roku. W konflikcie między Wenecją i Świętym Cesarstwem Rzymskim mieszkańcy Kopru poparli stronę niemiecką i w nagrodę w 1035 Koper uzyskał prawa miejskie, nadane przez cesarza Konrada II. Od 1232 Koper należał do Patriarchatu Akwilei, a od 1278 znalazł się w granicach Republiki Weneckiej.

W XIX w. Koper, podobnie jak Triest, znajdował się pod panowaniem austriackim w obrębie kraju koronnego Künstenland (Przymorze). Po zakończeniu I wojny światowej wraz z całą Istrią został przyłączony do Włoch. Po II wojnie światowej znalazł się w obrębie tzw. strefy B Wolnego Terytorium Triestu. Strefa ta znajdowała się pod zarządem armii jugosłowiańskiej, a w 1954 została przyłączona do Jugosławii. Ze względu na tradycyjną obecność ludności włoskiej, w gminie Koper obowiązuje pełna dwujęzyczność w życiu publicznym. Językami urzędowymi są słoweński i włoski.

Na zdjęciu zobaczyć możemy natomiast Pałac Pretorów. Powstała w gotyku budowla posiada późniejsze elementy renesansowe i barokowe. Była ona siedzibą Wielkiej Rady i sądu apelacyjnego. Wenecki gotyk reprezentuje loggia miejska. Pod jej arkadami już od XIX wieku funkcjonuje kawiarnia Loggia.

Powrót z urlopu był doprawdy ciężki... Niby człowiek odpoczął, ale jednak mógłby odpocząć jeszcze trochę. Jak to jest, że ile by się nie miało wolnego to i tak go jest zawsze za mało? :)
A jak jeszcze pomyślę ile zaległości do nadrobienia czeka mnie na waszych blogach to już w ogóle przydałby mi się dodatkowy urlop :)