![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirnx_IeDcky8JBpez8-BHMtIPKBde6dhhmcQ6Yw26NY3XbFk9iwu4Jcc_nQCm6cZX5ZHBPdStmGzUAJ4NS4GsFfqrEHV1XEj2LS6Is7Y5tOskjKS4-Luwlyl9zcQ_vui3qLpUCcBhKCiY/s400/skanowanie0021.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4xCq50JTAfJIkK_YpE0s_7N8GSZMIfkf3Z0Ug60I5APefHfu459p_bXb3i42ZHkd-wLmSqAGTKK-YzA1xbmbKRA5eyv5P_-DPCBr5pNFcFEzFlXEMyM72q_U5hIiT3VChMnZK40P4S3Q/s200/skanowanie0022.jpg)
Historia Luksemburga sięga X w. Kolejni jego władcy, zaczynając od niewielkiego skrawka ziemi wokół skały luksemburskiej stopniowo poszerzali granice hrabstwa, położonego na zachodnich peryferiach Niemiec. Zajęty przez III Rzeszę w 1940, stał się częścią tzw. "Wielkich Niemiec". Działał tu jeden z najbardziej prężnych ruchów oporu. Jego dziełem był m.in. jedyny udany w okupowanej Europie strajk antynazistowski. Wyzwolony przez siły alianckie w grudniu 1944 i styczniu 1945.
Po wojnie najpierw w unii celnej (1944) Benelux (razem z Belgią i Holandią), potem od 25 marca 1957 w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej jako członek założyciel. Obecnie jedno z najbogatszych państw kontynentu skutecznie przyciągające kapitał zagraniczny (siedziby ponad 100 banków) i emigrantów z innych krajów.
W Luksemburgu w użyciu są trzy języki. Język luksemburski (dawniej uważany za jeden z dialektów języka niemieckiego) jest językiem, którego większość Luksemburczyków uczy się od wczesnego dzieciństwa w domu. W szkołach podstawowych naucza się przede wszystkim po luksembursku, w szkołach średnich zaś po francusku lub niemiecku. Luksemburczycy znają luksemburski i francuski na poziomie języka ojczystego, większość zna także w mniejszym lub większym stopniu niemiecki.