Bahrajn, Królestwo Bahrajnu (Al-Bahrajn, Mamlakat al-Bahrajn) – niewielkie państwo położone w Azji na archipelagu w Zatoce Perskiej. Po arabsku bahrani (بحران) oznacza “dwa morza”. Nazwa może wskazywać na dwa źródła wody, słodką wodę źródlaną i słoną morską, lub też na części Zatoki Perskiej na północ i południe od wyspy.
Ze względu na dogodne położenie i naturalne warunki portowe archipelag Bahrajnu od czasów starożytnych służył żegludze i handlowi w Zatoce Perskiej (znany był również z połowu pereł). Od VII w. n.e. włączony do kalifatu (najpierw Umajjadów, potem Abbasydów). W latach 1521–1602 we władaniu Portugalczyków, następnie — Persów (do 1782). W 1783 został zdobyty przez ród Al-Chalifa z plemienia Al-Utub z Półwyspu Arabskiego. Ród ten panuje w Bahrajnie do czasów współczesnych.
Ciekawostką niewątpliwie jest fakt, iż konstytucja Bahrajnu gwarantuje wolność religijną. Państwo to było pierwszym krajem Zatoki Perskiej, które zezwoliło chrześcijanom na budowę kościołów. W 1939 roku zbudowano pierwszy kościół katolicki pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w stolicy tego państwa.
Sama kartka jest taka sobie, ale... Bahrajn! :)
no więc właśnie: Sama kartka jest taka sobie, ale... Bahrajn!
OdpowiedzUsuń