92. Niemcy

Pawilon chiński (niem. Chinesisches Haus) – rokokowy pawilon ogrodowy w stylu chinoiserie w parku Sanssouci w Poczdamie. Wybudowany w latach 1755-64 przez Johanna Gottfrieda Büringa na podstawie szkiców króla Prus Fryderyka II Wielkiego. Architektura pawilonu łączy elementy pruskiego rokoko z formami wschodnioazjatyckimi.
Projekt pawilonu wzorowany był na wybudowanym w 1738 maison du trefle w parku pałacowym w Lunéville – posiadłości księcia Lotaryngii i króla Polski na wygnaniu Stanisława Leszczyńskiego. Projekt maison wykonał francuski architekt Emmanuel Héré. Fryderyk II Wielki znał prace Hérégo, a w swych zbiorach miał publikację architekta z 1753, w której zamieszczono ilustrację przedstawiającą pawilon z Lunéville.
Pawilon w Sanssouci wzniesiono na planie trójlistnej koniczyny. Pośrodku budowli znajduje się okrągła sala, z którą sąsiadują w regularnych odstępach trzy gabinety. Pomiędzy gabinetami znajdują się zadaszone werandy. Całość, na podobieństwo namiotu, przykrywa pofalowany miedziany dach, podtrzymywany przez cztery pozłacane kolumny z piaskowca, wystylizowane na drzewa palmowe.
Dach wieńczy tambur, na którym umieszczono pozłacaną figurę Chińczyka trzymającego rozłożoną parasolkę. Statua została wykonana w miedzi przez Friedricha Juryego na podstawie projektu rzeźbiarza Benjamina Giesego.