Kapadocja to kraina historyczna w Tureckiej Anatolii, znana przede wszystkim z charakterystycznych form tufowych, tworzących księżycowy krajobraz oraz z domów i kościołów wykutych w tufowych skałach. Kapadocja była aż do średniowiecza silnym ośrodkiem chrześcijaństwa oraz miejscem narodzin idei życia klasztornego.
Nazwa tych terenów jest też wspominana w Biblii w Dziejach Apostolskich, gdzie Kapadocjanie są wymieniani jako jedne z pierwszych ludów, które usłyszały o dobrej nowinie z ust Galilejczyków we własnym języku w dniu zesłania Ducha Świętego niedługo po zmartwychwstaniu Jezusa.
W IV wieku w Kapadocji, pod wpływem cenobityzmu egipskiego, zapoczątkowanego przez Pachomiusza, zaczęły się tworzyć małe wspólnoty anachoretów, żyjących pod duchowym kierownictwem św. Bazylego, biskupa Cezarei. Drążyli swe cele bezpośrednio w miękkich skałach tufowych. Szczególne skupisko klasztorów znajduje się w ramach dzisiejszego Parku Narodowego Göreme, będącego na liście zabytków UNESCO. W okolicy Nevşehir istnieją liczne podziemne miasta mnichów, np. Kaymaklı, Derinkuyu i inne, w których chrześcijanie ukrywali się przed prześladowaniami, najpierw ze strony Rzymian, potem muzułmanów.
Brak komentarzy
Prześlij komentarz
Jeśli spodobał Ci się post, będzie mi bardzo miło jeśli pozostawisz po sobie jakiś ślad - napisz komentarz, daj lajka pod postem na FB lub polub mój profil na FB: Pasażerka palcem po mapie