1435. Oman

Zamek Nakhal to duży fort na Bliskim Wschodzie w regionie Batinah Al Sułtanatu Omanu.

Fort, zwany także Husn Al Heem, leży 120 km na zachód od stolicy, Muscatu, i znajduje się przy wejściu do Wilayt Nakhal w Wadi Ar Raqeem. Architektura tego fortu nie wzoruje się na żadnym konkretnym stylu, ponieważ został zaprojektowany wokół skały o nieregularnym kształcie.

1434. Brazylia

Corcovado (pol. garbus) to granitowa góra o wysokości 710 m w południowo-zachodniej części Rio de Janeiro w Brazylii. Na szczycie góry znajduje się 38-metrowy pomnik Chrystusa Odkupiciela, który został wybrany jednym z nowych siedmiu cudów świata. Górę nazywano początkowo Pico de Tentação (Góra Kuszenia).

Największą atrakcją turystyczną góry Corcovado jest uwieńczony na jej szczycie pomnik Chrystusa Odkupiciela, który przyciąga rocznie 300 000 odwiedzających. U stóp posągu rozciąga się panoramiczny widok na Rio de Janeiro, w tym na zatokę Lagoa Rodrigo de Freitas, plaże Copacabana i Ipanema oraz na rozległe dzielnice nędzy w mieście tzw. favelas.

Na górę Corcovado prowadzi kilka ścieżek i dróg przeznaczonych dla pieszych. W 2003 r. zainstalowano windę oraz schody ruchome prowadzące na szczyt góry, by ułatwić dostęp turystom zwłaszcza tym zwiedzającym pomnik Chrystusa Odkupiciela.

1433. Stany Zjednoczone

od: Kaśka

Pomnik Statui Wolności, utrzymany w stylu neoklasycyzmu realistycznego, jest dziełem francuskiego rzeźbiarza Frédérica Auguste'a Bartholdiego. Przedstawia postać kobiecą trzymającą w prawej dłoni pochodnię, a w lewej tablicę na której umieszczona jest data uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone. Wyryte jest dokładnie: JULY IV MDCCLXXVI (4 lipca 1776). Na koncepcję Statui Wolności miał wpływ obraz Eugène Delacroix – Wolność wiodąca lud na barykady, a jej twarzy Bartholdi nadał rysy własnej matki, lecz ciało "odebrał" swojej kochance.

Pomnik był darem rządu francuskiego dla USA w stulecie uchwalenia Deklaracji niepodległości. Został wzniesiony we Francji i przekazany w 1884 roku ambasadorowi amerykańskiemu w Paryżu. Potem rozebrano go na części i wysłano statkiem do Nowego Jorku. Odsłonięcie miało miejsce 28 października 1886 i dokonał tego prezydent Grover Cleveland. Jest narodowym pomnikiem USA, zarządzanym przez National Park Service.

1432. Ukraina

Ratusz we Lwowie (ukr. Львівська ратуша) to ratusz w Śródmieściu Lwowa, na Rynku, wzniesiony w latach 1827–1835 w stylu klasycystycznym według projektu Józefa Markla i Franciszka Treschera.

Pierwotny ratusz wybudowano przed 1381 rokiem w stylu gotyckim. W 1489 roku królewicz Jan I Olbracht położył kamień węgielny pod budowę murowanego gmachu ratusza, który wzniesiono w latach 1491 – 1504 jednocześnie z wieżą. W roku 1615 Marcin Kampian przebudował ratusz w stylu renesansowym, wznosząc nową, ośmioboczną wieżę o wysokości 58m.

W latach 1827-35 postawiono nowy ratusz według projektów Józefa Markla i Franciszka Treschera. 2 listopada 1848 roku, w wyniku bombardowania Lwowa przez Austriaków, ratusz spłonął. Odbudowa trwała rok, nieznacznie zmieniając pierwotny projekt – usunięto z wieży kopułę. Przed I wojną światową planowano przebudować obiekt w stylu polskiego renesansu, jednak planów tych nie zrealizowano.

1431. Japonia

Norikura (jap. 乗鞍岳 Norikura-dake?)to potencjalnie aktywny wulkan znajdujący się na granicy japońskich prefektur Gifu i Nagano w Parku Narodowym Chūbu-Sangaku.

Jest częścią Gór Hida i znajduje się na liście 100 Najsłynniejszych Japońskich Gór oraz Nowych 100 Najsłynniejszych Japońskich Gór.

Nazwa góry oznacza "siodło jeździeckie" i wynika z faktu, że kształtem przypomina końskie siodło.

Norikura jest także znana z tego, że jest najłatwiejszą górą do wspinaczki spośród wszystkich gór w Japonii mających ponad 3000 metry. The mountain, whose name means "riding saddle," received its name because its shape looks like a horse saddle. It is known for being the easiest to climb among the mountains in Japan that are above 3000-meters.

1430. Czechy

od: Bernadeta

Jesioniki (czes. Jeseníky, niem. Gesenke) to pasmo górskie w Sudetach Wschodnich w pobliżu granicy Polski i Czech, których fragment leży również w Polsce - Góry Opawskie. Na zdjęciu widać jednak fragment Niskiego Jesionika. Ten mezoregion wchodzący w skład Sudetów Wschodnich znajduje się całkowicie w Czechach – na pograniczu Moraw i Śląska, a jego najwyższy szczyt to Slunečná (800 m n.p.m.).

Od północnego wschodu graniczy z Płaskowyżem Głubczyckim (czes. Opavská pahorkatina) na Nizinie Śląskiej, od północnego zachodu z Górami Opawskimi (czes. Zlatohorská vrchovina), od zachodu z Wysokim Jesionikiem (czes. Hrubý Jeseník), od południowego zachodu z Obniżeniem Górnomorawskim (cz. Hornomoravský úval), a od południowego wschodu i wschodu z Bramą Morawską (czes. Moravská brána). Za jego południowo-wschodnią część bywają uważane Góry Odrzańskie (czes. Oderské vrchy).

1429. Włochy

od: Monika

San Pietro Infine to miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Caserta.

Obszar był zamieszkały przez Oskijczyków i Samnitów już w III wieku p.n.e. a przez Rzymian został skolonizowany podczas Trzeciej Wojny Samnickiej.

Samo miasteczko ma średniowieczne korzenie i swego czasu było częścią terytorium opactwa Monte Cassino.

Miasto było miejscem poważnego zaangażowania wojskowego w trakcie II wojnie światowej i z tego powodu stało się przedmiotem filmu dokumentalnego o bitwie toczącej się w jego okolicy. Reżyserem "Bitwy o San Pietro" jest John Huston.

Aktualne miasto jest jedynie odbudowaną wersją oryginalnego miasteczka, które leży kilkaset metrów dalej od obecnego, gdyż zostało całkowicie zniszczone w czasie wojny.

1428. Polska

od: Laura

Kościół Pokoju w Świdnicy został wzniesiony w systemie szachulcowym jako budowla centralna, wybudowana na planie krzyża greckiego, mierząca 44 m dłg. i 30,5 m szer. Na parterze i czterech piętrach empor mogło się zmieścić 7.500 osób (w tym 3.000 miejsc siedzących). Kościół był budowany z myślą o pomieszczeniu jak największej liczby osób, co było ważne zwłaszcza w czasach ograniczania wolności wyznania dla protestantów, ponieważ była to jedna z dwóch świątyń protestanckich na obszarze księstwa świdnicko-jaworskiego. Dlatego też świątynia posiada ogromną powierzchnię wewnętrzną (1090 m²) i kubaturę.

Kościół Pokoju wybudowali śląscy ewangelicy - dzięki wstawiennictwu monarchii szwedzkiej katolicki cesarz (rzymski i król Niemiec) Ferdynand, dla zachowania pokoju, zezwolił w swym katolickim kraju wybudować na Śląsku trzy świątynie protestanckie. Miał to być gest tolerancji, ale i tak ustanowiono utrudnienia dla ewangelików.

Ich budowa była ograniczona wieloma warunkami: kościół musiał być lokowany poza murami miasta, oddalony od nich na odległość strzału armatniego, nie mógł mieć dzwonnicy, nie mógł posiadać szkoły parafialnej, nie mógł mieć bryły przypominającej kościół, musiał być zbudowany z materiałów nietrwałych (drewna, słomy, piasku, gliny), a okres budowy nie mógł przekroczyć 1 roku.

1427. Polska

od: Bartek

Pomysł na zorganizowanie festiwalu pojawił się w roku 1994, gdy w USA odbył się ponownie, po 25 latach, kolejny Woodstock. Od 2004 roku Przystanek Woodstock odbywa się w Kostrzynie nad Odrą w województwie lubuskim, poprzednie edycje miały miejsce w Czymanowie (1995), Szczecinie (1996), Żarach (1997–1999, 2001–2003) oraz Lęborku (2000, tzw. Dziki Przystanek Woodstock).

Osiemnasty Przystanek Woodstock odbył się w dniach 2–4 sierpnia w Kostrzynie nad Odrą. Różne są szacunki co do frekwencji podczas tej edycji festiwalu: wg organizatorów ilość widzów sięgnęła około 550 tys., natomiast według policji liczba uczestników wyniosła około 350 tys. 

Na dużej scenie zagrały zespoły takie jak: Machine Head, The Darkness, Ministry, Asian Dub Foundation, Damian Marley, Sabaton, Anti-Flag, Hardcore Superstar, The Qemists, Dubioza kolektiv, In Extremo, Elektryczne Gitary, Vavamuffin, happysad, The Analogs, Carrantuohill, Shantel & Bucovina Club Orkestar oraz My Riot. Prócz nich na scenie zaprezentowali się również Gooral, Piotr Bukartyk oraz beatboxer THePetebox, a także znany poznański raper Peja. Na scenie wystąpili też tradycyjnie zdobywcy złotych bączków, którymi tym razem okazały się zespoły Luxtorpeda oraz Bethel. Po raz kolejny miały miejsce także eliminacje do Przystanku Woodstock - wyłoniły takie zespoły jak Plan, Poparzeni Kawą Trzy, występujący na scenie w towarzystwie Krakowskiej Orkiestry Staromiejskiej, Hope, Deriglasoff czy Eris Is My Homegirl, zapewniając im występ na dużej scenie festiwalu. Nagrodzone występem na scenie folkowej zostały zespoły Lemko Tower, Kabanos, Back To The Ocean, Ludzie Mili, Rust, Zgredybillies, Papa Musta oraz Marika & Spokoarmia.

1426. Polska

od: Monika

Podczas najazdu Maksymiliana III Habsburga na ziemie polskie w 1587 roku zamek w Bobolicach został zdobyty przez jego wojska. Uległ on wówczas poważniejszym uszkodzeniom, został jednak szybko odbity przez wojska dowodzone przez Jana Zamoyskiego. W 1625 roku zamek przeszedł w ręce Myszkowskich herbu Jastrzębiec z pobliskiego Mirowa.

W czasie potopu szwedzkiego, w 1657 roku, Szwedzi pod dowództwem generała Müllera mocno zniszczyli zamek. Następnymi właścicielami zamku zostali Męcińscy z Żarek, jednak po wojnach szwedzkich w XVII i XVIII w. zamek zaczął popadać w ruinę. Gdy w 1683 r. król Jan III Sobieski w drodze do Krakowa - miejsca koncentracji wojsk polskich przed odsieczą wiedeńską - zatrzymał się na Zamku Bobolice, jego orszak musiał nocować w namiocie.

W XVIII w. zamek był tylko częściowo zamieszkały. Spis inwentarza Zamku z 1700 roku ukazuje jego dość kiepski stan. Pomimo prób ratowania Zamku popadał on w coraz większą ruinę. W XIX w. w podziemiach zamku znaleziono ogromny skarb. Poszukiwacze skarbów dopełnili reszty zniszczenia. Niektórzy do dziś wierzą, że nie odkryto jeszcze całości skarbu i główna jego część leży w tunelu łączącym Zamek Bobolice z Zamkiem Mirów. Po drugiej wojnie światowej mury zamku zostały częściowo rozebrane i posłużyły do budowy drogi łączącej Bobolice z Mirowem.

1425. Polska

od: Monika

Królewski Zamek Bobolice został zbudowany przez Króla Polski Kazimierza Wielkiego najprawdopodobniej ok. 1350-1352 roku. Należał do systemu obronnego zachodniej granicy państwowej Królestwa Polskiego. Zamek miał bronić od najazdów ze strony Śląska, będącego terytorium granicznym Królestwa Czech. Zamek jest częścią fortyfikacji zwanych Szlakiem Orlich Gniazd.

W roku 1370, ówczesny król Polski Ludwik Węgierski nadał zamek swojemu krewnemu Władysławowi Opolczykowi. Ten, 9 lat później przekazał go swemu dworzaninowi Andrzejowi Schóny z Barlabás (zwany Andrzejem Węgrem), który zamek przekształcił w zbójecką twierdzę. Rozbójniczy proceder ukrócił król Władysław Jagiełło, który w 1391 r. włączył zamek z powrotem do dóbr królewskich, jednak pozwolił Andrzejowi nadal nim władać. Po jego śmierci zamek odziedziczyła jego córka Anna, a po jej śmierci zamek podzielili między siebie jej syn Stanisław Szafraniec i jej drugi mąż Mściwój z Wierzchowiska herbu Lis wraz z dziećmi. Doprowadziło to do licznych konfliktów, które zakończył Piotr Szafraniec (bratanek Stanisława), który wykupił od Lisów ich połowę zamku w 1445 roku. Piotr Szafraniec wkrótce sprzedał zamek Florianowi z Knyszyna, który z kolei sprzedał go Andrzejowi Tresce, a jego rodzina sprzedała go Rzeszowskim. Następnym właścicielem w 1486 roku został Mikołaj Kreza z Zawady herbu Ostoja, którego rodzina władała zamkiem aż do roku 1625.

1424. Polska

od: Magda

Ciechocinek to miasto i gmina w województwie kujawsko-pomorskim, leżące na Kujawach. Miasto położone jest w Kotlinie Toruńskiej, w szerokiej dolinie Wisły, na lewym brzegu rzeki.

Ciechocinek jest miastem o charakterze uzdrowiskowym. W mieście praktycznie nie ma przemysłu, znajdują się tu m.in. szpitale uzdrowiskowe, sanatoria, prewentorium, ośrodki wypoczynkowe (wczasowo-turystyczne), zakłady przyrodolecznicze, pijalnia wód mineralnych, hotele, restauracje, warzelnia soli. Część uzdrowiskowa bogata jest w zieleń parków, skwerów, kwietników i dywanów kwiatowych. Co roku przyjeżdża wielu kuracjuszy i turystów (52 tys. w 1980 r., 85 tys. w 1987 r.). Podstawą rozwoju są wody lecznicze: chlorkowo-sodowe, bromkowe, jodkowe, żelaziste, borowe, które pochodzą z licznych na tym terenie źródeł solankowych. Leczy się tutaj choroby narządów ruchu, reumatyczne, ortopedyczno-urazowe, kobiece, układu oddechowego, nerwowego i krążenia. W tym celu stosuje się wiele zabiegów m.in. kąpiele solankowe, jodobromowe, siarkowe, zawijania borowinowe, balneoterapie (fizykoterapia, inhalacja, irygacja, klimatoterapia, kuracja pitna), gimnastykę i masaże.

1423. Polska

od: Paweł

Gęś domowa (Anser anser f. domestica) to ptak użytkowy będący formą udomowioną gęsi gęgawy (Anser anser). Domestykacja nastąpiła około 1000 p.n.e. w krajach śródziemnomorskich, gdzie zimowała.

Rasy gęsi domowej to m.in. gęś biała włoska, gęś biała kołudzka, gęś czeska, gęś landejska (gęś landes), gęś sewastopolska. Na zdjęciu widoczne są gęsi czeskie.

1422. Włochy

od: Marcin

Tre Cime di Lavaredo (z wł. "trzy szczyty") to masyw górski w Dolomitach składający się z trzech głównych szczytów: Cima Ovest (wł. zachodni szczyt - 2973 m n.p.m.), Cima Grande (wł. wielki szczyt - 3003 m n.p.m.), Cima Piccola (wł. mały szczyt - 2857 m n.p.m.) oraz dwóch mniejszych turni: Piccolissima i Punta di Frida. Na szczyt prowadzą jedynie drogi wspinaczkowe.

Okap na Cima Ovest jest odsunięty o około 40 metrów w rzucie pionowym od podstawy ściany i jest największym okapem w Alpach. Powoduje to, że przy opadach deszczu (bez silnych podmuchów wiatru) kilkudziesięciometrowa strefa u podstawy ściany pozostaje sucha.

1421. Stany Zjednoczone

Pałac 'Iolani to jedyny pałac królewski w Stanach Zjednoczonych, który był siedzibą panującej w XIX wieku na Hawajach monarchii. Wybudowany w centrum Honolulu pałac od 1893 r. do końca lat sześćdziesiątych XX wieku, był budynkiem administracyjnym, a w 1978 r. powstało w nim muzeum.

Obecnie istniejący budynek ukończony w 1882 r. znajduje się w miejscu, w którym wcześniej stał jego poprzednik. Król Kamehameha V był pierwszą monarchą, który zdecydował się postawić prawdziwy pałac królewski będący symbolem suwerenności i nowoczesności państwa. Zlecił budowę Ali‘iôlani Hale, który miał być oficjalną siedzibą hawajskiej monarchii. Nazwa Ali‘iôlani wzięła się od jego imienia, które w pełni brzmiało: Lot Kapuaiwa Kalanikapuapaikalaninui Ali’iolani Kalanimakua i oznaczało „Dom niebiańskiego Króla”. Budynek został wzniesiony naprzeciwko Pałacu Iolani. Ostatecznie jednak Ali‘iôlani Hale stał się budynkiem administracyjnym a nie pałacem, gdyż na Hawajach brakowało rządowych budynków, a te które istniały były małe i ciasne.

Pod względem architektonicznym, budynek ma cechy niespotykane nigdzie indziej na świecie. Na pierwszym piętrze jest wielka sala ze schodami wykonanymi z akacji koa. Sala tronowa połączona jest z jadalnią a na górze znajduje się prywatna biblioteka i sypialnia władcy. W tzw. niebieskim pokoju znajduje się portret króla Francji Ludwika Filipa z 1848 r. i pianino, na którym Lili’uokalani grała swoje kompozycje gościom. W piwnicy jest fotograficzna wystawa poświęcona pałacowi, hawajskim klejnotom koronny, orderom, ozdobom i insygniom noszonym przez wysokich dygnitarzy wysp.

1420. Polska

od: Laura

Kościół pw. św. Michała Archanioła w Binarowej to późnogotycki kościół parafialny, znajdujący się wraz z innymi drewnianymi kościołami południowej Małopolski i Podkarpacia na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Kościół jest jednym z najcenniejszych zabytków Pogórza Ciężkowickiego.

Kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła z ok. 1500 roku jednonawowy, konstrukcji zrębowej z drewna jodłowego, z wieżą od zachodu z 1596 roku konstrukcji słupowo-ramowej (najstarsza znana drewniana wieża przykościelna), w latach 1602-1608 świątynię wzbogacono o wieżyczkę na sygnaturkę. Znajdują się w nim wyjątkowo cenne malowidła z XVI-XVII w. oraz gotyckie rzeźby z XIV wieku m.in. pozostałość ołtarza Czterech Świętych Dziewic. W latach 1641-1650 świątynię gruntownie przekształcono: powstała kaplica pw. Aniołów Stróżów, przebudowano chór muzyczny, powiększono otwory okienne, wykonano nową polichromię.

1419. Polska

od: Natasza

Mały Staw (niem. Kleiner Teich) to jezioro polodowcowe w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy, na południowy zachód od Karpacza.

Mały Staw to górskie jezioro przepływowe, wypełniające dno kotła polodowcowego, położone na wysokości (1183 m n.p.m.). Ma głębokość do 7,3 m, długość linii brzegowej 756 m i zajmuje powierzchnię 2,881 ha. Jeziorko charakteryzuje się czystą i przejrzystą wodą. W cieplejszych miesiącach temperatura wody osiąga maksymalnie 14 °C. Przez znaczną część roku jeziorko pokryte jest lodem.

Ubogą faunę reprezentuje wirek, który jest reliktem glacjalnym. Żyje tu także traszka górska i pstrąg potokowy, a także melanistyczna odmiana ropuchy szarej.

Przez staw przepływa Łomnica, której źródła znajdują się na Równi pod Śnieżką.

1418. Polska

od: Laura

Pierwsza odnotowana wycieczka w Tatry odbyła się w Zielone Świątki, 11 czerwca 1565 r. Była to przejażdżka Polki Beaty z Kościeleckich Łaskiej ze spiskiego Kieżmarku do Doliny Kieżmarskiej, prawdopodobnie do Zielonego Stawu Kieżmarskiego.

Z początków XVII w. pochodzą wzmianki o pierwszych wejściach na szczyty. W 1615 r. najprawdopodobniej na Kieżmarski Szczyt wszedł David Frölich. W 1664 Georg Buchholtz (senior) zdobył Sławkowski Szczyt, a w późniejszym czasie napisał kilka prac o historii i przyrodzie Tatr i Spiszu.

W roku 1683 wydana została książka Ungarischer oder Dacianischer Simplicissimus (Węgierski albo Dacki Simplicissimus) anonimowego autora, który opisywał w niej swoje przygody i wycieczki w Tatrach. Stała się ona bardzo popularna. Jak się później okazało, autorem jej był urodzony we Wrocławiu Daniel Speer, który przez pewien czas przebywał na Podtatrzu.

W 1782 roku Austriacy sporządzili pierwszą dokładną (jak na ówczesne czasy) mapę Tatr.

W latach 1792–1794 Tatry badał Baltazar Hacquet, a w roku 1793 Robert Townson, którzy wydali później książki opisujące Tatry.

Za ojca polskiej turystyki tatrzańskiej uważa się Stanisława Staszica. W latach 1803–1805 wędrował po Tatrach, prowadząc badania naukowe. Ich owocem jest wydane w 1815 dzieło O ziemiorodztwie Karpatów. Staszicowi przypisywane jest pierwsze wejście na Kołowy Szczyt. Był też na Krywaniu, Sławkowskim Szczycie, Łomnicy. Tatry badał też Göran Wahlenberg w roku 1813, a w latach 1835–1850 geolog Ludwik Zejszner.

1417. Polska

od: Laura

Zamek Królewski w Poznaniu to najstarsza zachowana rezydencja królewska w Polsce.

Wzniesiony przez Przemysła II, następnie wielokrotnie rozbudowywany. Zamek był świadkiem wielu wydarzeń historycznych. W 1493 r. złożył tu królowi Polski hołd lenny wielki mistrz krzyżacki Hans von Tieffen. Zamek został częściowo zniszczony w czasie wojny północnej, popadł w ruinę. Odbudowany szczątkowo pod koniec XVIII w. Ponownie zniszczony w 1945. Obecnie odbudowywana jest część południowa.

Według podań powstanie Góry Przemysła miało miejsce wskutek interwencji sił nieczystych. Otóż, gdy poddani Mieszka I przyjęli chrzest, rozgniewany szatan, chcąc, aby mieszkańcy grodu powrócili do wiary w starych bogów, miał wyrwać jeden z leżących w pobliżu Gniezna pagórków, aby zablokować nim koryto Warty i zalać miasto. Jednak diabelski orszak niosąc górę świętował już rychłe zwycięstwo i swoim hałaśliwym zachowaniem obudził koguty, których pianie sprawiło, że olbrzymi głaz trafił nie w koryto, a na lewy brzeg.

1416. Polska

od: Laura

W Wigrach znajduje się kościół i były klasztor zakonu kamedułów. W klasztorze w latach 1975-2010 mieścił się Dom Pracy Twórczej Ministerstwa Kultury i Sztuki. Obecnie obiekt ponownie wrócił we władanie kościoła. W dawnych eremach znajdują się pokoje gościnne i apartamenty, które można odpłatnie wynajmować. Na terenie klasztoru można zwiedzić Apartamenty i Kaplicę Papieską, Krypty w Kościele, Wieżę Zegarową, Wystawy oraz czytelnię Jana Pawła II, ufundowaną po jego noclegu na terenie Klasztoru w 1999 roku. Późnobarokowy kościół z bogatym wystrojem wnętrza jest ciągle użytkowany i cieszy się popularnością wśród nowożeńców. Odbywają się w nim również koncerty chorału gregoriańskiego.

Krypta kościelna zawiera ponad 40 zamurowanych wnęk z ciałami zmarłych eremitów. W dwóch przeszklonych wnękach, które prawdopodobnie były plądrowane przez Niemców w czasie II wojny światowej w poszukiwaniu kosztowności, widać poczerniałe od upływu czasu kości. Na ścianie znajduje się malowidło przedstawiające taniec śmierci, alegorię śmierci zapraszającej mnicha do tańca.

1415. Polska

od: Laura

Wieża widokowa na Wielkiej Sowie została wzniesiona w latach 1905–1906 z bloków betonowych na najwyższym szczycie Gór Sowich.

Pierwsza wieża widokowa na Wielkiej Sowie powstała z inicjatywy Towarzystwa Sowiogórskiego z Dzierżoniowa, które współpracowało z Towarzystwem Sowiogórskim z Walimia. Uzyskano zgodę właściciela gruntu hrabiego Wilhelma von Magnisa z Bożkowa. Projekt przygotował murarz i cieśla Heuber z Walimia. Budowla miała 20 m wysokości, z czego 2 m przypadały na kamienną podstawę. W 1887 zatrudniono strażnika, który dbał o porządek i pobierał opłaty za wstęp (10 fenigów od dorosłych, 5 fenigów od dzieci). 24 maja 1904 pod dwoma turystami z Wrocławia załamały się spróchniałe schody, w wyniku czego budowlę zamknięto i jesienią 1904 zburzono.

Inicjatorem budowy nowej wieży był prezes dzierżoniowskiego Towarzystwa Sowiogórskiego Richard Tamm, który przeforsował ideę wzniesienia trwałej konstrukcji. Patronem murowanej budowli miał zostać kanclerz Otto von Bismarck (Bismarckturm). Konkurs na projekt wieży wygrał murarz Hennig z Walimia. Wieża, oficjalnie położona w Dzierżoniowie (Bismarckturm bei Reichenbach), miała 25 m wysokości. Na parterze znajdowała się sala pamięci z popiersiem Bismarcka wykonanym przez rzeźbiarza Harro Magnussena. W jej trzech oknach znajdowały się witraże z motywami nawiązującymi do żelaznego kanclerza. Wstęp na wieżę był płatny. Zatrudniano strażnika budowli zwanego der alte Stephan lub Vater Spitzer. Pracował on co najmniej do 1931, gdy miał 73 lata. Po II wojnie światowej wieża otrzymała imię generała Władysława Sikorskiego, a następnie ok. 1980 Mieczysława Orłowicza. Obie nazwy się nie przyjęły. W 2006 zakończono generalny remont budowli.

1414. Polska

od: Dagmara

Kościół Świętego Krzyża we Wrześni to drewniany zabytkowy kościół (do 1966 jako kaplica) w północno-zachodniej części Wrześni, w powiecie wrzesińskim, w województwie wielkopolskim.

Zlokalizowany na osiedlu Lipówka, przy ulicy Świętokrzyskiej, nad Jeziorem Wrzesińskim.

Pierwsza kaplica na Lipówce powstała w XVII wieku i została ufundowana przez proboszczów wrzesińskich. Jej powstanie w tym miejscu łączone jest z położonym w pobliżu źródełkiem, uważanym za cudowne.

Kościół orientowany, zbudowany z drewna, w konstrukcji zrębowej na planie prostokąta. Przykryty wysokim dachem, krytym gontem, zwieńczonym wieżyczką na sygnaturkę i chorągiewką.

Wnętrze zdobi XIX-wieczna polichromia. W ołtarzu głównym znajduje się obraz "Ukrzyżowanie". Ołtarze boczne poświęcone są św. Rozalii i św. Rochowi.

1413. Polska

od: zlotowicze

Dolina Chochołowska to najdłuższa i największa dolina w polskich Tatrach, znajdująca się na zachodnim skraju polskich Tatr Zachodnich. Zajmuje obszar ponad 35 km² i ma długość ok. 10 km. Jest doliną walną. Administracyjnie leży na terenie wsi Witów.

W dolnej części, o długości ok. 4 km tworzy głęboki wąwóz, na którym podobnie jak w Dolinie Kościeliskiej występują przewężenia, zwane bramami. Są dwa takie przewężenia: Niżnia Brama Chochołowska i Wyżnia Brama Chochołowska. Górna część doliny rozdziela się na trzy główne ramiona: Dolinę Starorobociańską, Dolinę Chochołowską Wyżnią i Dolinę Jarząbczą. Oprócz tych głównych odgałęzień Dolina Chochołowska posiada jeszcze wiele mniejszych dolin: Mała Sucha Dolina, Wielka Sucha Dolina, Dolina Huciańska, Dudowa, Trzydniowiańska, Głębowiec, Długa, Kryta, Wielkie Koryciska, Małe Koryciska oraz wiele żlebów.

1412. Holandia

Metro w Rotterdamie to system metra obsługujący Rotterdam i okoliczne gminy RET. Pierwsza linia, zwana Noord - Zuidlijn (linia Północ - Południe) została otwarta w 1968 roku i biegnie od Centraal Station do Zuidplein, przez rzekę Nowa Moza w tunelu. Był to pierwszy system metra otwarty w Holandii. W tym czasie był również jednym z najkrótszych linii metra na świecie o długości zaledwie 5,9 km.

W 1982 roku druga linia została otwarta, tzw Oost - Westlijn (linia Wschód - Zachód), biegnąca między Capelsebrug i Coolhaven. Pod koniec 1990, linie zostały nazwane po dwóch historycznych mieszkańców Rotterdamu , Erasmus Line (północ - południe) po Erazmie z Rotterdamu i linii Caland (wschód - zachód) po Pieter Caland.

Obecnie metro posiada 5 linii, 62 stacje a ich całkowita długość wynosi 78,3 kilometra.

1411. Niemcy

Fascynująca niemiecka reklamówka nie wiadomo czego, której napis głosi "przez dziurkę".

Spojrzałam przez ową dziurkę, ale niczego godnego uwagi nie zauważyłam, niestety.

1410. Włochy

Pompeje, dawniej Pompeja (łac. Pompeii, wł. Pompei) to jedno z trzech miast rzymskich w prowincji Italia, które 24 sierpnia 79 roku n.e. zniszczył wybuch Wezuwiusza. Popiół wulkaniczny, który zasypał Pompeje, doskonale zakonserwował budowle, przedmioty, a nawet ciała ludzi i zwierząt, co pozwoliło dość dokładnie poznać wygląd rzymskiego miasta średniej wielkości i życie jego mieszkańców. Ruiny Pompejów położone są w regionie Kampania, około 20 km na południowy wschód od Neapolu. Innymi miastami, które zostały wtedy zniszczone były Stabie i Herkulanum.

1409. Australia

Szacuje się, że pierwsze siedliska Aborygenów na terenie dzisiejszego Sydney zostały założone około 40 tysięcy lat temu. Wejście do Port Jackson po raz pierwszy zaznaczył na mapie James Cook 29 kwietnia 1770. 18 stycznia 1788 r. kapitan Arthur Phillip przybył z wyprawą nazwaną w późniejszym czasie "First Fleet" (Pierwsza Flota) do Botany Bay na południu Port Jackson. W trakcie swojej trzydniowej ekspedycji rozpoznawczej odkrył najpierw Manly Cove, a dzień później, po drugiej stronie Port Jackson, inną zatokę, którą nazwał (na cześć ówczesnego brytyjskiego ministra spraw wewnętrznych Thomasa Townshend Sydney) Sydney Cove. 26 stycznia 1788 Phillip uznał właśnie to miejsce za odpowiednie na zwinięcie żagli i wzniósł w pobliżu dzisiejszego Circular Quay flagę Wielkiej Brytanii. Od tamtej pory 26 stycznia jest w Australii świętem narodowym.

W latach początkowych Sydney było kolonią karną, przeżyło też kilkakrotnie "gorączkę złota", po raz pierwszy w 1851 roku.

1408. Japonia

Ryōan-ji (jap. 竜安寺, Świątynia Uspokojonego Smoka) to buddyjska świątynia (gałęzi rinzai buddyzmu zen), usytuowana w dawnej stolicy Japonii, Kioto.

Świątynia znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO jako jeden z kilkunastu historycznych monumentów starożytnego Kioto.

Sława świątyni i jej popularność turystyczna wynika z utworzonego przy niej w połowie XV wieku kamiennego ogrodu Ryōan-ji no Sekitei (jap. 龍安寺の石庭) służącego medytacji zen. Ogród, o wymiarach 30x10 m, został utworzony w stylu "suchego krajobrazu" karesansui (jap. 枯山水) – piętnaście głazów poukładanych w pięciu grupach, obłożonych mchem, pozostała przestrzeń wypełniona starannie wygrabionym, drobnym żwirem. Całość otoczona jest czerwonawym murem, spoza którego widać drzewa.

1407. Chiny

Jade Dragon Snow Mountain (chiń. 玉龙 雪山) jest górskim masywem niedaleko Lijiang w prowincji Yunnan, na południowym zachodzie Chin.

Rejon ten jest znany również jako Mount Yulong lub Mount Satseto. Jego najwyższym szczytem jest Shanzidou (扇子 陡), który ma wysokość aż 5596 metrów n.p.m. Widok na masyw z ogrodów na Black Pool Dragon w Lijiang uważany jest za jeden z najpiękniejszych widoków w Chinach.