1362. Niemcy

Jean-Honoré Fragonard (ur. 5 kwietnia 1732 w Grasse, zm. 22 sierpnia 1806 w Paryżu) to francuski malarz rokokowy.

Mimo przedwczesnego zakończenia aktywności artystycznej Fragonard i tak pozostawił ogromny dorobek: ponad 550 obrazów i tysiące rysunków. Nie datował swych dzieł, co utrudnia ustalenie czasu ich powstania.

Twórczość Fragonarda zaliczana jest do schyłkowej fazy rokoko. Artysta malował lekkie, często frywolne sceny z życia wyższych sfer (fêtes galantes, pełne elegancji i wytworności sceny zabaw czy koncertów dworskich), portrety i dekoracje. Nie stronił również od tematyki mitologicznej.

Główną rolę w dziełach Fragonarda odgrywają kobiety, pięknie ubrane damy, czasem przebrane za pasterki. Są pozbawione charakterystycznej dla płócien Bouchera agresywnej zmysłowości. Emanuje z nich ciepło wewnętrzne, czar, obietnica miłości będącej czymś więcej niż tylko powierzchownym kaprysem.

Fragonard stosował różne techniki malarskie, poczynając od oleju i pastelu, poprzez gwasz, akwarelę, kończąc na sangwinie i tuszu. Pod względem tematyki i nastrojowości, a także kolorystyki i faktury, sztuka Fragonarda przypomina twórczość Watteau, prekursora francuskiego rokoka i twórcy fêtes galantes. Fragonard nie stosuje jaskrawych kolorów i wyrazistego rysunku, maluje głównie barwami jasnymi, zacierając kontur.

Na zdjęciu jeden z jego obrazów, który znajduje się obecnie w National Gallery of Art w Waszyngtonie "Dziewczyna czytająca książkę".