745. Gujana

Kaieteur Falls jest niesamowice głośnym wodospadem na rzece Potaro w centrum Gujany, w rejonie Potaro-Siparuni.
Wodospad znajduje się w Parkuhttp://www.blogger.com/img/blank.gif Narodowym Kaieteur, a jego całkowita wysokość wynosi 251 metrów, z czego pierwsze 226 to pierwsza kaskada spadająca z piaskowcowego klifu. Co prawda wiele wodospadów posiada większą wysokość, ale niewiele z nich ma tak nietypową kombinację wysokości i objętości wody, co sprawia, że prawdopodobne jest jednym z najpotężniejszych wodospadów na świecie.
Kaieteur Falls jest około pięć razy większy od bardziej znanego wodospadu Niagara na granicy Stanów Zjednoczonych i Kanady oraz około dwóch razy wyższy od Victoria Falls na granicy Zambii i Zimbabwe. Według Waterfalls Database jest to 123-ci najwyższy wodospad o jednym spadku na świecie, 19-sty największy wodospad oraz 26-ty wśród najbardziej malowniczych wodospadów na świecie.

744. Białoruś

od: Snezhana
O zamku w Mirze pisałam już
kilkakrotnie - na przykład tutaj i tutaj - dlatego nie będę się po raz kolejny na jego temat rozpisywać.

743. Wielka Brytania

od: Aaron
Niestety nie mam pojęcia co przedstawia kartka, ponieważ nie ma na niej żadnej informacji, a nadawca również nie opisał jej.
Nie jest co prawda w moim typie, ale w porównaniu z niektórymi kartkami wygląda wciąż całkiem nieźle.

742. Czechy

od: Dreo

Sirotčí Hrádek (pol. Zamek Sierotek) leży na jednym z górujących nad okolicą szczytów gór Pavlovských vrchy, we wsi Klentice leżącej na północ od Mikulova. Zamek Sierotek, znany równie pod nazwą Rossenstein, powstał w pierwszej połowie XIII wieku, by około 1590 roku zostać zniszczonym przez Szwedów.
Dokumenty z 1629 roku opisują zamek jako "całkowicie opuszczony" i taki też pozostaje aż po dziś dzień. Zamek został zbudowany na dwóch skałach oddzielonych od siebie głęboką dziurą, w której znajdują się krasowe jaskinie. Główna część zamku położona jest na południowej skale i składa się z 8-metrowej grubej ściany z jednym oknem połączonej z pozostałościami murów i trzema łukami okiennymi.

741. Białoruś

od: Max

Biblioteka Narodowa Białorusi ( biał. Нацыянальная бібліятэка Беларусі), założona w dniu 15 września 1922 roku, jest chronioną biblioteką Republiki Białoruskiej. Mieści się tu największy zbiór białoruskich materiałów drukowanych i trzeci co do wielkości zbiór książek w języku rosyjskim po Rosyjskiej Bibliotece Państwowej w Moskwie i Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Sankt Petersburgu.
Obecnie znajduje się w nowym, wysokim na 72 metry, budynku w Mińsku. Budynek ma 22 piętra i został wykończony w styczniu 2006 roku. Może pomieścić około 2000 czytelników i posiada salę konferencyjną na 500 miejsc. Jego głównym elementem architektonicznym ma kształt sześcio-ośmiościanu rombowego małego, który został zaprojektowany przez architektów Mihaiła Winogradowa i Wiktora Kramarenko.
Oprócz pełnienia funkcji biblioteki budynek jest atrakcją miasta - znajduje się w parku na brzegu rzeki i posiada taras widokowy na Mińsk. Do 2009 był to zresztą jedyny publiczny taras widokowy w Mińsku. Teren przed biblioteką jest z kolei wykorzystywany jako miejsce licznych koncertów i pokazów.

740. Chiny

Panda wielka, niedźwiedź bambusowy (Ailuropoda melanoleuca) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae).
Panda wielka zamieszkuje lasy bambusowe na wysokości 1600-3500 m n.p.m. (zimą schodzi do 800 m n.p.m.). Jej przynależność do drapieżnych nie ulega wątpliwości, lecz w rzeczywistości zwierzę odżywia się prawie wyłącznie pędami bambusa, choć – podobnie jak większość zwierząt drapieżnych – nie gardzi jajami i gryzoniami, które zjada wraz z pokarmem roślinnym. Panda je bardzo dużo – na dobę potrzebuje ok. 38 kilogramów paszy[4]. Przez długi czas była zaliczana do rodziny szopowatych jako odległy krewny pandy małej, jednak badania genetyczne wykazały, że panda wielka jest spokrewniona z niedźwiedziami, od których oddzieliła się we wczesnym rozwoju rodziny niedźwiedziowatych. Jej najbliższym krewnym jest niedźwiedź andyjski.
Panda wielka należy do zwierząt na granicy wymarcia, głównie wskutek niskiej rozrodczości, ale również wskutek stopniowego ograniczania obszarów dla niej dostępnych. Panda jest symbolem World Wildlife Fund, organizacji zajmującej się ochroną środowiska i organizmów zagrożonych wymarciem.

739. Australia

od: Liz

Uluru, Oolora (znana także pod nazwą ang. Ayers Rock) to formacja skalna w centralnej części Australii, Terytorium Północne. Znajduje się w parku narodowym Uluru-Kata Tjuta, niedaleko miasteczka Yulara, 400 km na południowy zachód od Alice Springs (Zobacz w Google Earth). Ma ponad 300 m wysokości i 8 km obwodu. Przez wiele lat Uluru było uznawane za największy monolit świata.
Zbudowane z prekambryjskich piaskowców (arkozy), zawierając różne minerały, Uluru wydaje się zmieniać kolory w zależności od padającego światła. Czerwonawy kolor skały powoduje tlenek żelaza (III) na jej powierzchni.
Jest to święte miejsce dla miejscowych aborygenów, w jaskiniach u podnóża skały znajduje się wiele malowideł ściennych. Nazwa "Ayers Rock" została nadana przez europejskich osadników na cześć premiera Australii Południowej sir Henry'ego Ayersa. Tradycyjną, aborygeńską nazwą jest "Uluru" i od lat 80. XX w. jest to oficjalna nazwa tej skały, choć wiele osób nadal nazywa ją Ayers Rock.

738. Niemcy

od: Mara

Zamek w Heidelbergu (niem. Heidelberger Schloss) to zamek gotycko-renesansowy położony na górze Königstuhl w Heidelbergu w Niemczech.
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z roku 1225. Jego budowę podzielić można na dwa okresy główne: późnośredniowieczno-gotycki w latach ok. 1400 do 1544, w których był zamkiem obronnym oraz renesansowy w latach ok. 1549 do 1620, kiedy pełnił funkcję reprezentacyjnej rezydencji.
Zamek słynął z pięknego ogrodu Hortus Palatinus. Został zburzony w 1693 roku oraz częściowo spalony w wyniku uderzenia piorunu w roku 1764. W XIX wieku stał się symbolem niemieckiego romantyzmu.
Na zewnątrz kaplicy zamkowej znajduje się tablica z następującym tekstem (tłum.):To jest brama Jehowy, przez którą może wejść sprawiedliwy — Psalm 118:20.
Znajduje się w nim Wielka Beczka (Großes Fass) – największa beczka do wina na świecie; oraz jedyne w swoim rodzaju Muzeum Aptekarstwa (Apothekenmuseum).

737. Holandia

Cokolwiek ta kartka właściwie przedstawia - jest po prostu fenomenalna i jestem w niej zakochana. Gdyby tak wszystkie kartki z Holandii wyglądały jak ta!

736. Francja

od: Gianna

Livry-Gargan to miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Seine-Saint-Denis.
Według danych na rok 1990, gminę zamieszkiwało 35 387 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 4795 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Livry-Gargan plasuje się na 60. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 524.).

735. Brunei

The Royal Regalia Building znajduje się w Jalan Sultan, i jest to muzeum poświęcone Jego Królewskiej Mości Sułtana Hassanala Bolkiah.
W głównej galerii prezentowane są: korona koronacyjna, srebrne rydwany jubileuszowe, złotą i srebrną zbroję ceremonialną oraz tradycyjną biżuterię, którymi inkrustowane są korony koronacyjne. W budynku przechowywany jest również zbiór akt dokumentujących życie Jego Królewskiej Mości aż do koronacji oraz historia konsytucji.

734. Słowacja

Zamek Bratysławski (słow. Bratislavský hrad, węg. Pozsonyi vár, niem. Pressburger Burg) to zamek położony na szczycie wzgórza w centrum Bratysławy nad brzegiem Dunaju.
W X wieku powstał tu zamek z kamienia, zamieniony w fortecę obronną w XV wieku. W wieku XVI przebudowano go w stylu renesansowym, a sto lat później – w stylu barokowym. Za rządów Marii Teresy Habsburg — królowej Czech i Węgier, stał się siedzibą księcia Alberta cieszyńskiego. W 1784 roku zamek oddano klerowi katolickiemu (powstała tu szkoła katolicka), następnie w 1802 roku założono tu koszary. W 1811 roku zamek uległ zniszczeniu w trakcie pożaru wznieconego przez wojska napoleońskie. Odbudowano go dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku.
Obecnie w pomieszczeniach zamkowych znajdują się eksponaty Muzeum Historycznego (Historické múzeum), które stanowi część Słowackiego Muzeum Narodowego (Slovenské národné múzeum) w Bratysławie.

733. Tajwan

Narodowa Hala Pamięci Czang Kaj-szeka (chin. trad. 國立中正紀念堂) to budynek w centrum Tajpej wzniesiony ku pamięci byłego prezydenta Republiki Chińskiej – Czang Kaj-szeka.
Hala Pamięci leży we wschodniej części kompleksu o powierzchni ok. 250000 m² i otoczona jest parkiem. W zachodniej części znajduje się brama, od której wychodzi szeroka ścieżka, prowadząca do Narodowej Hali Pamięci. Na terenie kompleksu mieści się także Teatr Narodowy i Narodowa Sala Koncertowa.

732. Finlandia

Nie jest to co prawda mój ulubiony typ kartek, ponieważ nie przedstawia nic konkretnego, a jedynie artystyczną wizję jakiegoś miejsca, niemniej jednak muszę przyznać, że ma ona swój urok.

731. Finlandia

Świąteczna kartka. Ni mniej ni więcej.

730. Ukraina

od: Yelizaveta
Niestety nie jestem w stanie zbyt wiele powiedzieć o tej kartce, poza tym, że wyjątkowo mi się podoba i z chęcią sama przejechałabym się tym pociągiem w takiej bujnej zieleni.

729. Mołdawia

od: Marina

Cerkiew Narodzenia Pańskiego w Kiszyniowie to główna prawosławna świątynia Mołdawii znajdująca się w jej stolicy Kiszyniowie.
Cerkiew została zbudowana w 1830-1836 roku, według projektu architekta Avraama Melnikova. Obecnie świątynia posiada rangę katedry Mołdawskiego Kościoła Prawosławnego, autonomicznej części Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.

728. Rosja

od: Dinara

Kreml kazański (ros. Казанский Кремль, tatar. Казан кирмәне/Qazan kirmäne) jest główną historyczną cytadelą Tatarstanu, która mieści się w mieście i stolicy Tatarstanu, Kazaniu. Kreml został wzniesiony przez cara Iwana Groźnego na zgliszczach dawnego zamku Chanatu Kazańskiego. W 2000 roku ostał umieszczony na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Najbardziej zauważalnym obiektem kazańskiego Kremla jest krzywa „Wieża Söyembikä”, która prawdopodobnie została wybudowana podczas panowania Piotra Wielkiego.
Wieża Spasskaja zawdzięcza nazwę klasztorowi Spasski, który dawniej znajdował się w pobliżu.

727. Węgry

Historia budapeszteńskich tramwajów rozpoczyna się w 1866 roku, kiedy uruchomiono pierwszy tramwaj konny – jeździł z Pesztu, z obecnego pl. Kalwina do Újpestu przez Váci út. Obecnie również jest to jedna z głównych linii tramwajowych miasta. Po sukcesie jakim okazała się budowa pierwszej linii powstawały kolejne w jeszcze osobnych miastach, Budzie i Peszcie. Ponieważ sieci w obu tych miastach nie miały ze sobą żadnego połączenia, istniały dwie spółki które je obsługiwały; po połączeniu miast połączyły się również spółki, tworząc w r. 1878 Budapeszteńską Spółkę Ulicznej Drogi Żelaznej (Budapesti Közúti Vaspálya Társaság).
Z kolei pierwsza linia tramwaju elektrycznego powstała w 1887 roku - nie przez elektryfikację którejś z linii istniejącego tramwaju konnego, ale przez budowę całkowicie nowej linii. Biegła ona po dużej obwodnicy, od dw. Nyugati do skrzyżowania z ul. Królewską i była to pierwsza linia tramwaju elektrycznego w Europie w centrum miasta.
Żółte i bardzo charakterystyczne tramwaje budapeszteńskie kursują przede wszystkim wzdłuż najważniejszych arterii miejskich, stanowiąc dopełnienie linii autobusowych. W mieście dominuje różnorodny, ale stosunkowo przestarzały tabor.

726. Kanada

od: Sunny

Metro w Toronto jest systemem szybkiego transportu i składa się zarówno z linii podziemnych jak i podwyższonych. Jest obsługiwane przez Toronto Transit Commission (TTC)i był pierwszym ukończonym w Kanadzie systemem metra, z pierwszą linią powstałą pod Yonge Street, która została otwarta w 1954 roku. Od tego czasu metro rozrosło się i obecnie jest największym systemem szybkiej sieci kolejowej w Kanadzie i drugim najbardziej ruchliwym (po Montreal Metro) pod względem liczby dziennych przejazdów, obejmujących cztery linie i 69 stacji.

TTC czasami używa terminu rapid transit na opisanie wszystkich czterech linii, ale zwyczajowo nazywane są po prostu metrem, z wyjątkiem Scarborough RT, która jest nazywana po prostu "RT".

725. Ukraina

Ukraiński folklor jest ludową tradycją, która wykształciła się na Ukrainie wśród etnicznych Ukraińców. Najwcześniejsze przykłady folkloru znaleźć można na Ukrainie pod postacią panslawizmu, który sięga do mitologii słowiańskiej wschodnich Słowian. Stopniowo jednak Ukraińcy opracowali warstwy własnej kultury różnych ludowej, która była ważnym narzędziem w definiowaniu i zachowaniu odrębności kulturowej na Ukrainie w obliczu silnych nacisków asymilacyjnych z sąsiednich ziem.
Ukraińskie ludowe zwyczaje i obrzędy były rytuałami związanymi przede wszystkim z kalendarzem i z przebiegiem ludzkiego życia. Często towarzyszyły im ceremonie religijne, zaklęcia, pieśni ludowe i tańce. Wiele z tych starożytnych rytuałów miesza się w wielu przypadkach z chrześcijańskim obrządkiem.
Zwyczaje ludowe przeszły wiele zmian na Ukrainie na skutek współczesnej kultury. Pomimo sowieckiej propagandy, która starała się tłumić jakiekolwiek przejawy religijności, wiele chrześcijańskich obrzędów zostało wskrzeszonych w postsowieckiej Ukrainie po roku 1991, szczególnie w zachodnich obwodach.

724. Dania

od: Dorthe
Aalborg to miasto w Danii i siedziba gminy Aalborg.
Jest to czwarte pod względem wielkości miasto Królestwa Danii i drugie co do wielkości miasto Półwyspu Jutlandzkiego. Położony jest w najwęższym punkcie fiordu Limfjord, łączącego Morze Północne z cieśniną Kattegat i odcinającego od lądu północną część Jutlandii - Vendsyssel. Nad Limfjorden przebiegają dwa mosty (jeden drogowy z drogą dwupasmową, przejściem dla pieszych i drogą rowerową oraz jeden kolejowy dla jednotorowej linii; obydwa mosty są zwodzone) łączące Aalborg z Nørresundby; dzięki temu oba miasta praktycznie tworzą jeden organizm.
Aalborg jest portem morskim oraz siedzibą biskupstwa luterańskiego i władz administracyjnych regionu Jutlandia Północna.

723. Finlandia

od: Katja
Pojezierze Fińskie (fin. Järvi-Suomi, szw. Insjöfinland) to obszar polodowcowy w południowej Finlandii, ograniczony od północy i południa wałami moren czołowych Salpausselkä. Obszar ten to wysoczyzna (do 355 m), na której znajduje się blisko 55 tysięcy[nota 1] jezior, m.in. Saimaa (czwarte co do wielkości w Europie[1], największe w Finlandii), Päijänne, Pielinen, Kallavesi. Występują tam krótkie, bogate w wodę rzeki (na przykład: Vuoksi, Kymijoki, Kokemäenjoki) z licznymi bystrzami i wodospadami. przeważające formacje drzewne to lasy świerkowe i sosnowe, w związku z czym główną gałęzią gospodarki jest przemysł drzewny. Największe miasta Pojezierza Fińskiego to: Tampere, Jyväskylä, Kuopio, Lahti i Hämeenlinna.

722. Singapur

od: Leekaiboon
Państwo Singapur położone jest na wyspie Singapur o powierzchni 572 km² wraz z grupą otaczających ją wysepek. Powierzchnia lądowa Singapuru ulega stałemu wzrostowi na skutek prac prowadzonych nad pozyskaniem lądu od morza. Są one również źródłem zatargu z sąsiednią Malezją. Z Półwyspem Malajskim wyspa Singapur połączona jest za pomocą nasypu (The Causeway) w północnej części wyspy oraz mostem Tuas Second Link w jej zachodniej części.
Wnętrze wyspy Singapur tworzą skały granitowe wzniesione nad najwyższym szczytem kraju Bukit Timah Hill na wysokość jedynie 177 m n.p.m. Jednak na przeważającym obszarze wyspy, a także na pozostałych wyspach, rozciąga się płaska nizina aluwialna.
Singapur obmywają ciepłe wody cieśnin Malakka i Singapurskiej, łączących Morze Andamańskie z Morzem Południowochińskim, oraz cieśniny Johor, która wąskim, zaledwie dwukilometrowym pasem oddziela kraj od Półwyspu Malajskiego. Większość wysp otaczają rafy koralowe.

721. Tajwan

od: ChunChen

Tajwan (Formoza) to wyspa na Oceanie Spokojnym, oddzielona od Chin kontynentalnych Cieśniną Tajwańską. Jest wyspą w większości wyżynną, obrzeża Tajwanu są nizinne.
Nazwa "Formoza" (używana na Zachodzie) powstała od okrzyku zachwytu holenderskiego nawigatora statku portugalskiego, Jana Huyghena van Linschottena, który przepływał wzdłuż wybrzeża pod koniec XVI wieku. Słowa, których użył "Ilha Formosa", znaczące "piękna wyspa", stały się jej nazwą używaną do czasów współczesnych.

720. Grecja

Delfy (gr. Δελφοί Delfoi, łac. Delphi) to prastare miasto i świątynia grecka u stóp Parnasu, 13 kilometrów od Zatoki Korynckiej, na drodze z Termopilów na Peloponez. Aktualnie Delfy, to nazwa miejsca archeologicznego.
Delfy istniało niewątpliwie już w epoce mykeńskiej, o czym świadczą liczne wykopaliska. Miasteczko większego znaczenia nie miało nigdy, całą sławę zawdzięczało wyroczni. Powoli powstał tu cały okręg kultu, gdyż niemal wszystkie państewka Grecji chciały tu na świętej ziemi Apollina mieć swoje świątynie. Ośrodkiem tego świętego okręgu była świątynia Apollina wniesiona ok. 600 p.n.e.. Po pożarze z 548 p.n.e. w latach ok. 525 - ok. 505 p.n.e. świątynię odbudowano za pieniądze Alkmeonidów, przy wydatnej pomocy faraona Amazisa. W roku 373 p.n.e. ponownie zniszczona przez trzęsienie ziemi i przez pożar, została odbudowana przez Amfiktionów, nie odzyskując jednak dawnego znaczenia, jako miejsce pielgrzymek.