1043. Chorwacja

Po upadku Austro-Węgier i zakończeniu I wojny światowej większość Dalmacji została przyłączona do Królestwa SHS (późniejszej Jugosławii), choć pretensje do jej terytorium miały też Włochy – ostatecznie w ich rękach znalazło się największe miasto Dalmacji, Zadar. To jednak nie usatysfakcjonowało Włochów, którzy w okresie międzywojennym nadal zgłaszali pretensje do pozostałej części Dalmacji, a swoje roszczenia zrealizowały podczas II wojny światowej. Wówczas do Włoch przyłączona została większość Dalmacji (jej północno-zachodnia część ze Splitem oraz Boka Kotorska), a mniejsza część przypadła Niezależnemu Państwu Chorwackiemu (m.in. Dubrownik). Po klęsce państw Osi Dalmacja na powrót stała się częścią Jugosławii. Stała się ona wówczas popularnym regionem turystycznym.
Na początku lat 90. XX w. wskutek rozpadu Jugosławii dokonał się podział Dalmacji, zgodnie z granicami republik federacyjnych składających się wcześniej na Jugosławię. Zdecydowana większość regionu przypadła w udziale Chorwacji, a niewielkie skrawki Czarnogórze (Boka Kotorska) oraz Bośni i Hercegowinie (region Neum). Podział nie obył się bez konfliktów, w latach 1991–1992 podczas wojny w Chorwacji tereny Dalmacji były ostrzeliwane (m.in. blokowany i ostrzeliwany przez jugosłowiańską armię był Dubrownik). Od momentu uspokojenia sytuacji Dalmacja szybko stała się najpopularniejszym regionem turystycznym Chorwacji.