840. Stany Zjednoczone

29 lut 2012


od: Nate


Amisze to chrześcijańska wspólnota protestancka wywodząca się ze Szwajcarii, konserwatywny odłam mennonitów żyjący w USA.
Założycielem ich Kościoła był Jakub Amman, który w 1693 doprowadził do secesji swoich zwolenników ze wspólnoty szwajcarskich mennonitów żyjących na emigracji w Alzacji.
Podstawą nowego wyznania stały się zasady Menno Simmonsa i mennonickie wyznanie wiary z 1632. Powodem separacji od pozostałych mennonitów nie były kwestie wiary, a obyczajowości – rygorystyczne przestrzeganie odrzucenia ochrzczonych odstępców.
Po śmierci swego kodyfikatora i emigracji sporej części współbraci do Ameryki, pozostali w Europie amisze powrócili do gmin mennonickich.
Amisze żyją w odizolowanych wspólnotach, których życie zorganizowane jest według nakazów niepisanego zbioru zasad zwanego Ordnung, który reguluje wszelkie aspekty codzienności – od technologii, jakich można używać, po kobiece fryzury i kolor materiałów, z jakich można szyć ubrania. Mężczyźni do czasu ślubu golą zarost twarzy, a żonaci zapuszczają długie brody. Wąsy są raczej nietolerowane, gdyż kojarzone są z przynależnością do armii, a amisze są pacyfistami. Nie praktykuje się małżeństw z osobami spoza wspólnoty.
Amisze nie akceptują nowoczesnej techniki. Nie korzystają z elektryczności (tylko najbardziej ortodoksyjne zbory), samochodów, telewizji, fotografii i innych nowoczesnych wynalazków. Praktycznie w całości zajmują się rolnictwem i rzemiosłami z nim związanymi.
Amisze stawiają swoje zasady ponad oficjalnym prawem. Na tym tle dochodziło niejednokrotnie do konfliktów pomiędzy wspólnotami amiszów a rządem USA. Jako pacyfiści nie służą w wojsku i nie odbywają szkolenia militarnego.

839. Izrael

29 lut 2012



Góra Tabor (hebr. הר תבור‎, gr. Όρος Θαβώρ) to góra położona w Izraelu, w Dolnej Galilei, we wschodnim krańcu Doliny Jezreel. Jest oddalona 17 km na zachód od Jeziora Galilejskiego. Jej szczyt wznosi się na wysokość 562 m n.p.m..
Wiele osób uważa, że jest to miejsce Przemienienia Jezusa Chrystusa i z tego powodu czasami nazywana Górą Przemienienia Pańskiego. Inne nazwy góry to: Har Tavor, Itabyrium, Jebel et-Tur.
Na Górze Tabor znajduje się Bazylika Przemienienia Pańskiego. Zbudowana w latach 1919-1924 wg projektu Antonio Barluzziego. Dwie wieże po bokach łączą z kościołem dwie kaplice, poświęcone Mojżeszowi i Eliaszowi. Bazylika składa się z trzech naw, podzielonych potężnymi filarami i arkadami.

838. Holandia

29 lut 2012


od: Lieske

Kartka nie jest w moim typie, ale że mam słabość do krów to mimo wszystko mi się podoba. A napis pod zdjęciem można przetłumaczyć mniej więcej jako "pij ze mną" :)

837. Litwa

26 lut 2012


od: Regina


Zamek w Trokach to zamek położony na jeziorze Galwe na Litwie w miejscowości Troki. Obiekt jest w znacznym stopniu rekonstrukcją z 2 poł. XX wieku.
Zamek został wzniesiony w XIV–XV w. przez wielkiego księcia litewskiego Kiejstuta i jego syna Witolda, który w 1430 zmarł na zamku. Troki były w tym okresie ważnym ośrodkiem Wielkiego Księstwa Litewskiego. Począwszy od XVII w. zamek popadał w ruinę. Przed II Wojną światową polscy historycy sztuki rozpoczęli zabezpieczanie obiektu, a w latach 1951–1961 zostały w nim podjęte prace rekonstrukcyjne, które nadały mu obecny kształt. Zamek jest dziś ważną atrakcją turystyczną Litwy.

836. Chiny

26 lut 2012



Shenzhen (chin.: 深圳) to miasto w południowo-wschodnich Chinach, w prowincji Guangdong, bezpośrednio graniczące z Hongkongiem.
W czasie, gdy Hongkong stanowił jeszcze kolonię angielską, Shenzhen było niewielką osadą rybacką, która istniała dzięki współpracy z Hongkongiem. W maju 1980 roku w Shenzhen utworzono pierwszą w Chinach specjalną strefę ekonomiczną (SEZ), co przyniosło gwałtowny wzrost gospodarczy miasta i okolic. W 2011 roku odbyła się tutaj letnia uniwersjada.
Centrum SSE-Shenzhen i przylegająca do Hongkongu jest dzielnica Luohu, stanowiąca centrum finansowe i handlowe. W dzielnicy Futian mieści się Ratusz, jak również liczne firmy. Nanshan jest miejscem koncentracji przemysłu zaawansowanych technologii, a Yantian - centrum logistycznym. Port w Yantian jest drugim co do wielkości głębokim terminalem kontenerowym w Chinach i czwartym co do wielkości na świecie.

835. Luksemburg

22 lut 2012


od: Diane

Clervaux to miasto i gmina w północnym Luksemburgu, w dystrykcie Diekirch, stolica administracyjna kantonu Clervaux.
Do najważniejszych miejsc w Clervaux należą zamek oraz kościół świętego Kosmy i Damiana. W zamku znajduje się słynna wystawa zdjęć"The Family of Man", kolekcji Edwarda Steichena.
W mieście toczyły się ciężkie walki w trakcie drugiej wojny światowej w grudniu 1944.

834. Niemcy

22 lut 2012


od: Carmen


Kościół św. Tomasza w Lipsku (niem. Thomaskirche (Leipzig)) to kościół położony w Lipsku (kraj związkowy Saksonia) przy ul. Thomaskirchhof 18.
Kościół św. Tomasza w Lipsku jest jednym z dwóch głównych kościołów Lipska, znanym jako miejsce działalności Johanna Sebastiana Bacha i chóru chłopięcego św. Tomasza (niem. Thomanerchor) – najstarszego chóru chłopięcego w Niemczech (założonego w 1212). W latach 1212–1222 przebudowano starszy kościół targowy (Marktkirche) na kolegiatę nowego klasztoru św. Tomasza ojców augustianów. Minnesinger Heinrich von Morungen prawdopodobnie podarował klasztorowi relikwie św. Tomasza, które przywiózł ze sobą z Indii. Pozostałości romańskiej budowli odsłonięto przy okazji przeprowadzonych wykopalisk archeologicznych.

833. Stany Zjednoczone

22 lut 2012



Statua Wolności (ang. Statue of Liberty), właściwie Wolność opromieniająca świat (ang. Liberty Enlightening the World, fr. La liberté éclairant le monde) to posąg na Wyspie Wolności w Nowym Jorku u ujścia Hudsonu. Symbol wolności, Nowego Jorku i Stanów Zjednoczonych.
Ten monumentalny, neoklasycystyczny obiekt, został wzniesiony w latach 1884–1886 według projektu Frédérica Auguste'a Bartholdiego, Gustawa Eiffla (konstrukcja) i Richarda Morrisa Hunta (postument).
A ponieważ kartka sama w sobie zawiera wiele informacji o obiekcie to tym razem na tym zakończę swoją notkę.

832. Kanada

22 lut 2012


od: Suzi

Niedźwiedź polarny, niedźwiedź biały (Thalarctos maritimus) to gatunek dużego ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych, zamieszkującego Arktykę. Jest drapieżnikiem szczytowym w zasięgu swojego występowania. Grube futro i warstwa tłuszczu chronią go przed zimnem. Włosy tworzące sierść niedźwiedzia są półprzezroczyste; sierść jako całość ma zazwyczaj kolor biały lub kremowy, przez co umożliwia zwierzęciu dobry kamuflaż. Skóra ma barwę czarną. Niedźwiedź polarny ma krótki ogon i małe uszy, co pomaga mu redukować utratę ciepła. Stosunkowo mała głowa i długie, zwężające się ku tyłowi ciało nadają mu opływowy kształt przydatny do pływania. Jest ssakiem prowadzącym niemal morski tryb życia, potrzebującym do przetrwania jedynie kawałka pływającego lodu i żywności znajdowanej w wodzie, oraz miejsca do urodzenia i odchowania młodych. Jego systematyczna (łacińska) nazwa Ursus maritimus oznacza "niedźwiedź morski". Przystosował się do życia na lądzie, morzu i lodzie.

831. Tajwan

22 lut 2012


od: Wang


Gejsza (jap. 芸者) to osoba o umiejętnościach artystycznych; termin powstał w epoce Tokugawa.
Składa się on z wyrazu gei (sztuka) i sha (osoba), lub w Kioto gei (sztuka) i ko (kobieta). Chodzi tu o osobę uprawiającą tradycyjne, japońskie rodzaje sztuki, innymi słowy - artystę. W dialekcie regionu Kansai (w tym Kioto) używa się terminu geiko.
Gejsze są mistrzyniami w sztuce konwersacji, tańca, śpiewu i gry na tradycyjnych instrumentach japońskich (np. na shamisenie). Zajmują się też kaligrafią, ikebaną i innymi sztukami japońskimi. Zanim kobieta zostanie gejszą musi przejść sześcioletni okres bycia maiko.
Tradycja gejszy wywodzi się od mężczyzn-błaznów taiko-mochi lub hōkan (odpowiedników występujących w szlacheckiej Polsce błaznów). W późniejszych czasach dołączały do tego zawodu kobiety, dla odróżnienia zwane onna-geisha czyli "kobieta gejsza". Obecnie gejszami zostają wyłącznie kobiety.

830. Polska

20 lut 2012


od: Ela

Stawa Młyny to stawa (znak nawigacyjny) w kształcie wiatraka, usytuowana na końcu Falochronu Zachodniego w Świnoujściu, przy ujściu Świny do Bałtyku. Na jej szczycie znajduje się pulsujące światło, służące celom nawigacyjnym. Ma 10 m wysokości, pomalowana jest na biało i ma czarny dach.
Stawa Młyny jest jednym z symboli Świnoujścia, stanowiąc część oficjalnego logo miasta. Zdjęcia z "wiatrakiem" wykorzystywane są powszechnie w materiałach promocyjnych, na pocztówkach ze Świnoujścia, okładkach przewodników itp.

829. Polska

20 lut 2012



Hotel Monopol we Wrocławiu przy ul. Heleny Modrzejewskiej to wybudowany w 1892 w stylu Art Nouveau na miejscu przykościelnego (kościoła św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława) cmentarza i klasztoru (w 1817 przekształconego na areszt, później przeniesiony w 1852 w sąsiedztwo sądu przy ul. Podwale). Plac po areszcie pod koniec XIX wieku kupili za 600 tys. marek wrocławscy Żydzi – bankier Wallenberg Pachaly i architekt Karl Grosser; postawili tu dom handlowy i hotel, w którym znajdowało się 69 pokoi, w tym 21 pokoi jednoosobowych, 46 dwuosobowych oraz 2 apartamenty. Najmniejsze pokoje miały około 10 m² powierzchni, apartamenty - do 36 m² i według standardów końca XIX wieku zaliczały się do luksusowych.
Dom handlowy usytuowany był na rogu ul. Świdnickiej i Modrzejewskiej (wejście główne do hotelu usytuowane jest przy Modrzejewskiej, dawniej Agnes Sorma Straße). Pod koniec II wojny światowej dom handlowy uległ znacznym uszkodzeniom tak, że odbudowano go dopiero w 1961 i przeznaczono na ekskluzywną kawiarnię; w kawiarni "Monopol" bywała klientela wywodząca się z warstw zamożniejszych i ze świata artystycznego (w bezpośrednim sąsiedztwie hotelu i kawiarni znajduje się m.in. Opera Wrocławska i Scena Kameralna Teatru Polskiego we Wrocławiu). Pod koniec XX wieku kawiarnię zamknięto i przywrócono tam funkcje handlowe.

828. Polska

20 lut 2012


Sztutowo (kaszb. Sztutowò, niem. Stutthof) – duża wieś o charakterze małomiasteczkowym w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Sztutowo na obszarze Żuław Wiślanych. Pomiędzy Sztutowem a Kątami Rybackimi znajduje się rezerwat kormoranów czarnych.
W latach 1939-1945 znajdował się na terenie gminy niemiecki obóz koncentracyjny "KL Stutthof". Był to najdłużej działający obóz koncentracyjny poza przedwojennymi granicami Niemiec. Założony został podczas kampanii wrześniowej, tuż po zajęciu Pomorza i Wolnego Miasta Gdańska. Obecnie funkcjonuje tu muzeum KL Stutthof.
W wyniku II wojny światowej wieś została przyłączona do Polski. Dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec. Sztutowo jest miejscowością letniskową wykorzystującą położenie między Zatoką Gdańską a Zalewem Wiślanym.

827. Polska

20 lut 2012



Polańczyk to wieś wczasowo-uzdrowiskowa w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Solina. Od 30 grudnia 1999 Polańczyk jest siedzibą władz gminy Solina (wcześniej siedzibą była Solina). Położony na zachodnim brzegu Jeziora Solińskiego.
Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy.

826. Polska

20 lut 2012


od: Menthol

Pierwotny układ urbanistyczny Tucholi to krzyżujące się prostopadle uliczki i duży rynek pośrodku czytelny jest do dnia dzisiejszego. Zabudowa miejska wraz z przylegającym od zachodu zamkiem komturskim wpisana została w owalny pierścień murów miejskich wzniesionych w XIV wieku. Kamienno – ceglany mur wzmocniony był 15 basztami i posiadał trzy bramy: Świecką, Chojnicką oraz Zieloną. Do zamku, który składał się z 3 części: zamku niskiego (podzamcza), zamku średniego (przedzamcza) i zamku wysokiego prowadziła brama i furta zamkowa. Na zachód od zamku zlokalizowane było zamkowe gospodarstwo „Kaltenberg” (Kałdowo). Nad miastem górowała bryła gotyckiej fary pw. Św. Bartłomieja.
W wyniku licznych wojen i wielkiego pożaru miasta w 1781 roku średniowieczna i nowożytna zabudowa uległa znacznemu zniszczeniu. Mieszkańcy rozebrali dawne budynki i mury miejskie, a materiał rozbiórkowy posłużył do wzniesienia nowych domów. Do dzisiaj zachowały się we fragmentach mury miejskie i zamkowe oraz nieliczne piwnice gotyckie.
W nazwach niektórych ulic miejscowa tradycja zachowała ich dawne znaczenie (np. Starofarna, Staromiejska, Rzeźnicka, Studzienna, Rycerska).

825. Polska

20 lut 2012


od: Menthol

Tuchola (kaszb. Tëchòlô, Tuchòlô, niem. Tuchel) to miasto borowiackie w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tuchola. Położone na Pomorzu Gdańskim, na skraju Borów Tucholskich – "stolica" Borów Tucholskich.
Najprawdopodobniej Tuchola, pełniła pierwotnie rolę osady handlowej dla grodu kasztelańskiego w Raciążu, o czym świadczy pierwotny, owalny kształt rynku (charakterystyczny dla osad słowiańskich) sprzed pożaru 1781 roku oraz wielkość osady w momencie konsekracji kościoła w 1287 roku. W XIII wieku, Tuchola zaczęła przejmować strategiczną rolę grodu w Raciążu i dotychczasowego ośrodka lokalnej władzy. Z osady o charakterze handlowym bardzo szybko przekształciła się w silne centrum terytorialne stając się siedzibą lokalnych władz.
Wg części historyków miasto założył książę gdański Sambor I gdański, inni wskazują Mściwoja II. Pewnym jest, że to właśnie ten drugi zaprosił do Tucholi arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba Świnkę celem konsekracji kościoła „ad consecrandam ecclesiam In Thuchol”. Miało to miejsce 9 października 1287 roku. W chwili wystawienia stosownego dokumentu Tuchola pojawiła się na widowni dziejowej jako jedna z większych osad w południowo-zachodniej części Pomorza Gdańskiego.

824. Polska

20 lut 2012



Domki budnicze to położona na południe od ratusza grupa trzy- lub czterokondygnacyjnych wąskich kamieniczek pochodzących z pierwszej połowy XVI wieku. W przeciwieństwie do należących do patrycjatu kamienic w pierzejach rynku, należały one do nieco biedniejszych kupców. W ich wczesnorenesansowych podcieniach handlowano niegdyś rybami, świecami, pochodniami i solą. Stąd ich dawna nazwa – budy śledziowe. Jest to jeden z nielicznych przykładów szeregowej zabudowy targowej. Obecna nazwa bierze się stąd, że w kamienicy nr 17 znajdowała się siedziba Bractwa Budników, o czym świadczy herb z trzema palmami i śledziem oraz podpis Budnicorum Fraternitis.
W miarę upływu czasu podcienia zamurowano, tworząc małe sklepiki. Kamieniczki zostały niemal doszczętnie zniszczone podczas II wojny światowej. Po wojnie zrekonstruowano podcienia, wykorzystując oryginalne, renesansowe detale. Wąskie, jedno- i dwuokienne fasady większości kamieniczek pokrywają natomiast polichromie projektu Zbigniewa Bednarowicza, wykonane w latach 1953-1961, zaś po dziś dzień podcienia stanowią miejsce handlu, choć obecnie przeważają wyroby pamiątkarskie.

823. Polska

20 lut 2012


od: Zbyszek

Darłówko (niem. Rügenwaldermünde) to nadmorska dzielnica miasta Darłowo oraz znane kąpielisko morskie.
Darłówko położone jest u ujścia rzeki Wieprzy do Bałtyku. Co roku odbywa się tu Międzynarodowy Zlot Historycznych Pojazdów Wojskowych – największa tego typu impreza w Europie, z wielotysięcznym zazwyczaj audytorium. Znajdują się tu również pozostałości stanowiska po największej poruszającej się po torach armacie świata, zbudowanej przez Niemców i pieszczotliwie zwanej Dora.
W stanie wojennym było tu jedno z miejsc internowania.
Darłówko jest dzielone na Wschodnie i Zachodnie. Czasem są one postrzegane jako odrębne dzielnice (co jest również prawidłowym podziałem).[potrzebne źródło] Darłówko Wschodnie z Darłówkiem Zachodnim łączy zbudowany w latach 80. XX wieku most rozsuwany, który obecnie jest zamknięty dla ruchu kołowego.

822. Polska

20 lut 2012


od: Michał


Sochaczewska Kolej Muzealna (funkcjonująca dawniej pod nazwami Sochaczewska Kolej Dojazdowa i Powiatowa Kolej Sochaczewska) to wąskotorowa kolej turystyczna o prześwicie 750 mm.
Sochaczewską Kolej Dojazdową rozpoczęto budować w 1921 roku, 18 września 1922 r. rozpoczęto przewozy pasażerskie na odcinku Sochaczew - Tułowice, w 1923 r. przedłużono linię do Piasków Królewskich, a w 1924 r. wybudowano odgałęzienie do Wyszogrodu.

Kolej zaprzestała regularnych przewozów 30 listopada 1984 roku (ostatni pociąg odjechał z Sochaczewa o 15:35), w 1986 r. zorganizowano na stacji Sochaczew muzeum kolei wąskotorowej. W chwili obecnej na Sochaczewskiej Kolei Muzealnej kursują wyłącznie pociągi turystyczne na odcinku Sochaczew-Wilcze Tułowskie. Odgałęzienie linii do Wyszogrodu i dalszy ciąg głównej linii do stacji Piaski Królewskie są nieprzejezdne.

821. Polska

20 lut 2012



Pałac w Lubostroniu to klasycystyczny pałac, wybudowany w latach 1795 - 1800 (prace nad dekoracją wnętrz trwały jeszcze co najmniej przez następne pięć lat) przez czołowego architekta epoki klasycyzmu, autora między innymi pałacu w Dobrzycy i pałacu w Śmiełowie, Stanisława Zawadzkiego, na zlecenie Fryderyka Skórzewskiego, na terenie folwarku Piłatowo. Nazwę Lubostroń nadał pałacowi sam właściciel od słów "lube ustronie".
Pałac nawiązuje w swym kształcie do Villa Rotonda z Vicenzy autorstwa Palladia, warszawskiej Królikarni Merliniego i Villa Trissino z Meledo. Zbudowany jest na planie kwadratu, z ośmiokolumnowym portykiem wielkiego porządku i szerokimi schodami na fasadzie frontowej. Na portyku widnieje napis "SIBI AMICITIAE ET POSTERIS MDCCC" (Sobie, przyjaciołom i potomnym 1800). Pozostałe fasady posiadają czterokolumnowe portyki przyścienne. Budynek jest dwukondygnacyjny z centralną trzykondygnacyjną salą rotundową przykrytą kopułą z blachy miedzianej na tamburze. Kopułę wieńczy brązowa postać dźwigającego kulę ziemską Atlasa, wykonanego pod koniec XIX wiek przez Władysława Marcinkowskiego.

820. Polska

19 lut 2012


od: Dominik

Kutno to miasto i gmina w centralnej części Polski, w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim nad rzeką Ochnią (dopływem Bzury). Powstało na przełomie XIII i XIV wieku, prawa miejskie do 1432 i ponownie po 1766.
Stare Miasto widoczne na zdjęciu obejmuje swym zasięgiem dwa rynki spięte ulicą Królewską, która wraz z Placem Piłsudskiego po modernizacji, stała się wizytówką miasta, miejscem w którym mieszkańcy Kutna bardzo chętnie spędzają swój wolny czas. Spacerując po starym mieście, bardzo łatwo można znaleźć ślady średniowiecznego założenia miejskiego ze Starym Rynkiem (plac Wolności), kościołem i Rynkiem Zduńskim (ul. Zduńska i Teatralna). Niektóre kamieniczki przy ul. Królewskiej powstały jeszcze w XVIII w.. Obecna zabudowa Nowego Rynku i ul. Królewskiej powstała w I poł. XIX w.. Część kamieniczek zachowała jednak dekoracje stiukowe i pierwotne kształty, tworząc rzadki i wartościowy zespół architektoniczny z okresu Królestwa Polskiego.

819. Polska

19 lut 2012


od: Dominik

Plac Wolności to centralny plac Łodzi, położony u północnego wylotu ul. Piotrkowskiej. Wytyczony został w 1823 roku jako rynek zakładanej wówczas osady sukienniczej "Nowe Miasto", na skrzyżowaniu traktu Piotrkowskiego biegnącego z północy na południe i ul. Średniej (obecnie Pomorska) biegnącej ze wschodu na zachód. Nadano mu kształt regularnego ośmiokąta foremnego. Dla odróżnienia od pierwotnego rynku Łodzi, położonego ok. 450 m na północ, był nazywany Nowym Rynkiem. Później północny odcinek traktu Piotrkowskiego, od Placu do ul. Północnej został przemianowany na ul. Nowomiejską, zaś ulica wychodząca na zachód otrzymała nazwę Konstantynowskiej. "Nowe Miasto" otaczały z czterech stron: ulice Zachodnia, Północna, Wschodnia i Południowa.
W centrum placu usytuowano miejskie targowisko. Przy placu w 1827 roku stanął budynek Ratusza Miejskiego, oraz kościół ewangelicki Św. Trójcy (pierwsze reprezentacyjne budynki Łodzi). W 1857 roku powstał budynek szkoły powiatowej (obecnie muzeum). W 1898 roku na Nowy Rynek dotarła komunikacja tramwajowa, a targowisko zostało przekształcone w reprezentacyjny plac miasta.
Rynek został przemianowany na Plac Wolności w chwili odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918.

818. Polska

19 lut 2012


od: Dominik


Biała Fabryka to nazwa budynku Ludwika Geyera przy ulicy Piotrkowskiej 282 w Łodzi.
Jest to kompleks klasycystycznych budynków, jeden z najstarszych w Polsce zabytków przemysłowej architektury. Został zbudowany w latach 1835-1837. Biała Fabryka mieściła pierwszą w Łodzi mechaniczną przędzalnię i tkalnię.
W 1835 Ludwik Geyer był już na tyle silnym przedsiębiorcą, że przystąpił do budowy nowej, wielkiej przędzalni i tkalni mechanicznej. W tym celu znów skorzystał z pomocy rządu. Uzyskał w Banku Polskim preferencyjną pożyczkę w wysokości 400 000 złotych. Oprócz tego zaciągnął 175 769 złotych pożyczki kaucyjnej i 24 230 zł pożyczki z kasy miejskiej. Łącznie ze środkami własnymi pozwoliło to na uruchomienie w 1839 najnowocześniejszej fabryki na terenie Królestwa. Geyer zakupił maszyny u najlepszego wówczas producenta, braci Cockerill w Belgii. Wśród tych urządzeń była pierwsza w Łodzi maszyna parowa.
Obecnie w fabryce znajduje się polskie Centralne Muzeum Włókiennictwa.

817. Polska

19 lut 2012


od: Gosia


Tatarak (ang. Sweet Rush) to polski dramat z 2009 w reżyserii Andrzeja Wajdy. Film jest ekranizacją opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza Tatarak z 1958 roku, został jednak uzupełniony wątkami z innego utworu – opowiadania Sándora Márai Nagłe wezwanie. Zaczyna się od autobiograficznego monologu Krystyny Jandy – aktorki odtwarzającej główną rolę – zaczerpniętego z jej pamiętnika Zapiski ostatnie. Inspiracją dla Andrzeja Wajdy było również malarstwo Edwarda Hoppera; dekoracja w pierwszej scenie filmu, monologu Marty w hotelu, jest wiernym odwzorowaniem jego obrazu A Woman in the Sun.
Film został nakręcony między 12 sierpnia a 15 września 2008 roku. Plenerami były: Grudziądz, Zalesie, Warka, Jezioro Białe (zdjęcie podwodne) oraz Warszawa.
Film jest dedykowany Edwardowi Kłosińskiemu, mężowi Krystyny Jandy, który zmarł na raka płuc osiem miesięcy przed rozpoczęciem zdjęć. Edward Kłosiński był operatorem filmowym i współpracował z Wajdą przez wiele lat, m.in. przy Ziemi obiecanej i Człowieku z marmuru.

816. Polska

19 lut 2012


od: Kasia


Pałac Biskupów Krakowskich to barokowy pałac w Kielcach, była rezydencja biskupów krakowskich. Jeden z symboli miasta.
Budowla powstawała w latach 1637–1644. Wzniesiono ją na Wzgórzu Katedralnym z inicjatywy biskupa Jakuba Zadzika. Budowę prowadził Tomasz Poncino, a projekt został wykonany prawdopodobnie przez Giovanniego Trevano. Dekorację malarską wnętrz wykonał warsztat Tomasza Dolabelli. Plafony przedstawiały między innymi sąd nad arianami i rokowania pokojowe w okresie wojen ze Szwecją i Rosją. W 1816 r. Stanisław Staszic stworzył w pałacu Szkołę Akademiczno-Górniczą. Pałac pełnił również rolę sztabu legionowego Józefa Piłsudskiego, biura werbunkowego, drukarni, poczty, biura przepustek i siedziby redakcji lokalnego dziennika. W latach międzywojennych urząd wojewódzki. W latach 1945–1971 siedziba Wojewódzkiej Rady Narodowej. Od 1971 r. mieści się w nim Muzeum Narodowe. Z tyłu pałacu, w 2005 roku otwarto Ogród Włoski.

815. Polska

19 lut 2012


od: Michał


Stary Rynek to kwadratowy plac w Poznaniu, (gwarowo Stary), na Starym Mieście, wytyczony ok. 1253 roku. Centralne założenie miasta lokacyjnego. Długość boku wynosi około 141 m. Z każdego z boków wychodzą trzy ulice, z czego dwie skrajne z narożników. Każdą z pierzei podzielono pierwotnie na 16 równych działek. W centralnej części rynku umieszczono ratusz, wagę, sukiennice, kramy, ławy chlebowe, jatki a później także arsenał i odwach. Jest trzecim rynkiem co do wielkości w Polsce i jednym z największych w Europie. Uznawany za jeden z najpiękniejszych w kraju.
Rynek przez wiele lat stanowił centrum komunikacyjne miasta, a do 1945 tu mieściła się siedziba władz miasta. Funkcję handlową pełni od swego powstania do dziś.
A na pierwszym planie - Fontanna Apolla.




SZABLON BY: PANNA VEJJS.