Około 75% roślinności Nowej Zelandii to gatunki endemiczne. Roślinność Wyspy Północnej jest pokrewna z paleotropikalną roślinnością malajską, natomiast roślinność Wyspy Południowej przypomina florę Patagonii.
Naturalną roślinność wysp stanowiły lasy, jedynie najsuchsze płaskowyże wyspy Południowej zajmowały stepy. Lasy zostały jednak w znacznej części wycięte, z powodu dużego zapotrzebowania na cenne gatunki drewna. To co zostało reprezentuje tropikalną puszczę z drzewiastymi paprociami, palmami, drzewami kauri, zastrzalinami. Między terenami puszczy występują wiecznie zielone krzewiaste zarośla. W środkowej części wysp do wysokości 800 m n.p.m. rosną wiecznie zielone lasy podzwrotnikowe z licznymi lianami, epifitami oraz południowymi bukami. Na wyspie Południowej, gdzie zimy są surowsze, występują lasy liściaste, głównie bukowe, zrzucające liście na zimę. W górach spotkać można także niegdyś bardzo liczne cedry i sosny. Najwyższe piętro gór zajmują karłowate zarośla.
Świetna soczysta zieleń!
OdpowiedzUsuń