1225. Chiny

Brama Niebiańskiego Spokoju (chin. upr. 天安门, chin. trad 天安門, pinyin Tiān'ānmén) to monumentalna brama w Pekinie, stanowiąca narodowy symbol Chin i umieszczona w godle Chińskiej Republiki Ludowej.

Brama wraz z placem powstały w 1417 roku, za panowania cesarza Yongle. Początkowo brama miała kształt typowego paifangu. Zniszczona w wyniku pożaru w 1465 roku została odbudowana w monumentalnym kształcie podobnym do dzisiejszego i otrzymała wówczas nazwę Chengtianmen (Brama Wspierająca Niebo). Brama została zniszczona podczas powstania Li Zichenga w 1644 roku. Po objęciu rządów przez dynastię Qing brama została w 1651 roku odbudowana i nadano jej wówczas znaną dzisiaj nazwę. W okresie cesarstwa brama odgrywała rolę łącznika między Zakazanym Miastem a światem zewnętrznym. Z jej szczytu spuszczano na sznurze w dziobie rzeźbionego feniksa cesarskie edykty, ogłaszano wyniki egzaminów państwowych i żegnano ekspedycje wojskowe. Raz do roku z lewej części bramy cesarski urzędnik przeprowadzał rewizję wyroków śmierci, które napływały do Pekinu; w przypadku zatwierdzenia kary wykonywano ją na miejscu. Sam cesarz pojawiał się na bramie bardzo rzadko; jeśli już to następowało, towarzyszył mu kilkutysięczny zastęp.

Z tarasu na szczycie bramy 1 października 1949 Mao Zedong ogłosił powstanie Chińskiej Republiki Ludowej. Podczas obchodów świąt państwowych zasiadają na nim najwyżsi przedstawiciele władz. Dla publiczności taras został otwarty w 1988 roku