Szczawno-Zdrój (niem. Bad Salzbrunn) to miasto i gmina uzdrowiskowa w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, położone w Górach Wałbrzyskich (Sudety Środkowe), leżące na Dolnym Śląsku.
Jest jednym z najstarszych uzdrowisk na Dolnym Śląsku. Bogate jest w wody lecznicze, szczawy wodorowęglanowo-sodowo-wapniowo-magnezowe. Po raz pierwszy właściwości lecznicze wód zbadał i potwierdził nadworny lekarz Hochbergów – Caspar Schwenckfeldt w 1598.
Pierwsza wzmianka o wtedy jeszcze wsi książęcej została zawarta w "Księdze Henrykowskiej" (dokument Henryka I Brodatego) w 1221. Pod koniec XIII włączono ją do dóbr zamku Książ. Losy wsi zmieniały się wraz z dziejami zamku. Początkowo wieś należała do księstwa wrocławskiego.
W 1392, po śmierci ks. Agnieszki, żony Bolka II, "Szczawno" przeszło w ręce króla czeskiego Wacława. W 1410 wykupił je Janko z Chociemic z rąk braci Conrada i Albrechta Salzbornów. Od 1464 "Szczawno" wraz z Książem ponownie przechodzi w ręce króla czeskiego. W 1509 posiadłość nabył Conrad von Hochberg, którego potomkowie dziedziczyli Szczawno do 1931.
W 1945 miejscowość została włączona do Polski, do nowo powstałego województwa wrocławskiego. W okresie od 1945 do 1946 funkcjonowała nazwa Solice Zdrój, ostatecznie przyjęto jednak obecną formę.
Na zdjęciu kryta hala spacerowa i pijalnia wód mineralnych z 1894 roku.
Jak to się pieknie czyta - kiedy wieś nie była tylko zwykłą wsią, była wsią książęcą - a to już brzmi znacznie lepiej.
OdpowiedzUsuńZapraszam Cię do konkursu pasażerko.
Buziaki